Savaş meydanında iftar sofrası

Osmanlı İmparatorluğu'nun köklü tarihinde, birbirinden anlamlı ve etkileyici Ramazan hikayeleri padişahların manevi derinliğini ve halkla olan bağlarını gözler önüne seriyor. Orhan Gazi'nin savaş meydanında askerlerine iftar ikram etmesi, Fatih Sultan Mehmet'in Topkapı Sarayı'nda fakirlere ve kimsesizlere açtığı iftar sofraları, Kanuni Sultan Süleyman'ın Bab-ı Hümayun'dan gelenleri iftar sofrasına davet etmesi, sadece Osmanlı'nın değil, İslam dünyasının da gözünde büyük birer manevi miras olarak kalıyor.

SAVAŞ ANINDA ORUCUNU AÇARDI
Osmanlı padişahlarının ilham veren Ramazan anılarından bazıları şöyle: Orhan Gazi, bir Ramazan gününde savaş meydanında birlikte bulunduğu askerlerine iftar ikram etmiştir. Savaş sırasında bile oruçlarını açmaktan vazgeçmeyen Orhan Gazi, bu hareketiyle askerlerine olan sevgi ve saygısını göstermiştir. Fatih Sultan Mehmet de Ramazan ayında Topkapı Sarayı'nda halka açık iftar sofraları kurmuş ve fakirleri, yetimleri ve kimsesizleri sarayına davet etmiştir. Böylece onların da Ramazan sevincini ve bereketini paylaşmıştır.
KİMSESİZLER YALNIZ DEĞİL
Kanuni Sultan Süleyman ise bir Ramazan gününde sarayının kapılarını herkese açarak fakirleri ve kimsesizleri iftar sofrasına davet etmiştir. Sarayın en büyük kapısı olan Bab-ı Hümayun'dan girip en ihtişamlı sofralara oturmuşlar ve padişahın cömertliğini görmüşlerdir.

SEFER SIRASINDA DAHİ ORUCUNU BIRAKMADI
Yavuz Sultan Selim, Hicaz seferi sırasında Ramazan ayını kutlamıştır. Sefer esnasında bile oruçlarını hiç aksatmamış ve askerlerine de aynı hassasiyetle davranmıştır. Bu durum, Yavuz'un dini ve manevi değerlere verdiği önemi gösterir.
ORUÇ HASSASİYETİ VARDI
II. Mahmud ise Ramazan ayında oruç tutmaya büyük bir hassasiyet gösterirdi. Hükümdarlığı boyunca her yıl Ramazan'ı bir fırsat bilerek ibadetlerini daha da artırır, halka örnek olurdu. Ramazan'da sarayından sık sık halk arasına karışarak oruç tutmanın önemini vurgulardı.
SADAKA DAĞITIRDI
III. Mustafa da Ramazan ayında sarayından çıkarak sokaklarda dolaşır ve ihtiyaç sahibi insanlara sadaka dağıtırdı. Ayrıca, Ramazan gecelerinde halkla bir araya gelir, iftar sohbetleri düzenler ve halkının sıkıntılarını dinlerdi.