Doktorlarım artık çocuk doğurabileceğimi söylüyor!

Şu an kendimi çok iyi hissediyorum. Doktorlarım artık çocuk doğurmamın zamanının geldiğini söylüyor. Üç-dört aydır bana bu konuda baskı yapıyorlar. 'Çocuğu doğur da sevelim' diyorlar. Ben ve eşim de düşünmüyor değiliz. İnşallah zor geçen günlerin ardından doğacak çocuğum bana geçmişimi ve yaşadığım sıkıntıları unutturur.
EŞİME MİNNET ETMEDİM!
Solunum cihazından çıkınca çok mutlu olmuştum. İnsan o an nefes almanın ne kadar güzel olduğunu fark ediyor. İnsanın ölümü yanı başında hissetmesi çok farklı... Ben de ölümle mücadele edip, sağlığıma kavuştuktan sonra hayata bakış açım değişti. Artık eskisi kadar hiçbir şeyi dert etmemeye çalışıyorum. Ama yine de yaşanılan acıları unutmak öyle zor ki... Anılar ister istemez ağlatıyor.
Eşime hiçbir zaman minnet etmedim. Bunu ona da söyledim. Çünkü evliliğimizin 'O bana organını verdi, ben ona borçluyum' mantığıyla ilerlemesini istemiyorum. Evliliğimizin başında yaşadığımız büyük bir tecrübeydi, şu an olsa ben de ona canımı veririm.