"Ders boş geçti"

Turkcell Süper Lig 6. hafta karşılaşmasında İstanbul Büyükşehir Belediyespor'u misafir eden Fenerbahçe, Vederson'un golüyle 1-0 galip gelerek 3 puanı almayı başardı. Ligdeki istikrarlı gidişini bu galibiyetle sürdüren sarı-lacivertli ekip 6'da 6 yaparak ilk 7 haftayı kayıpsız atlattığı 1964-65 sezonundaki rekoruna iyice yaklaştı.
GÜRCAN BİLGİÇ: Ders boş geçti (SABAH)
Twente yenilgisi sonrasında "ders aldık" diyordu Fenerbahçe Teknik Direktörü. Bursa deplasmanındaki saha sıkıntılarının, bu karşılaşmada umurunda olmadığını hatırlatırcasına konuşurken, Belediye maçı öncesinde derslerin ne olduğunu merakla bekliyorduk. Sahaya çıkan takım aynıydı, olmayan taktik de aynı. Perşembeyi "gezinti" günü ilan edenlerin büyük çoğunluğu, kaldığı yerden devam ediyordu saha dolaşmasına. Gidenin geri gelmediği, kalanların canını dişine taktığı, umursamazların pozisyonları harcadığı dakikalar birbirini kovaladı, durdu. Daum da kıpırdamıyordu. Kombine parasını peşin peşin ödeyenler bile gelmemişler, ya da kartlarına bir talip bile bulamamışlardı.

İSKENDER GÜNEN: Yokları oynadılar (SABAH)
Bu maç için söyleyebileceklerim çok az. Tempo yok, coşku yok, mücadele yok. Yokların çok olduğu bir lig maçı. İlk yarıda Vederson ile serbest vuruştan gelen gol de olmasa, tribünleri ayağa kaldırabilecek herhangi bir gol pozisyonu bile yok. Fenerbahçe 5'e 5 bir sistemle sahaya çıkıyor! 5 oyuncu (bazen Vederson hücuma çıktı) 2 İstanbul Belediyeli rakibinin başında! Hücum girişimleri hiç yok. Önde oynayan 5 oyuncu ise sadece top ayaklarına geldiğinde oynamaya çalışıyorlar. Böylesi bir oyun anlayışıyla nereye kadar diye sormak gerekiyor.
SELÇUK YULA: En kötü oyun (FOTOMAÇ)
Dün akşam sahada sadece bu senenin değil son senelerin en kötü Fenerbahçe'sini seyrettik. Eğer şu maçtan üç puanla çıkıldıysa bu gerçekten Fenerbahçeliler için muhteşem bir bayram hediyesi oldu. Tribünleri boşaltanlar evlerine giderken "Böyle oynarsak bu lig nasıl bitecek?" sorusunu soruyorlardı. Gerçekten sahada elle tutulacak bir Fenerbahçeli futbolcu yoktu. Tek ayakta kalmaya çalışan Mehmet Topuz'du. Ama o da dışarı alındı. Hadi yine ilk 45 dakikayı bir kenara ayıralalım. Rakibine hiç pozisyon vermeyen ve de 4 net pozisyonu kaçıran Fenerbahçe, ölü vuruştan da olsa 1-0'lık skorla soyunma odasının yolunu tutu.
EMRE BOL: Şampiyonluk tılsımı (FOTOMAÇ)
Sonunda Roberto Carlos'un da bu takımdan kesilebileceğini görmüş oldum! Artık gam yemem. Bitmiş, tükenmiş bir Roberto Carlos'a sadece adından dolayı bu kadar tahammül edilmesi haftalardır yazılarıma konu oluyordu. İyi de oldu. Onun yerine 11'de sahaya çıkan Vederson maç eksiği olmasına rağmen hiç sırıtmadı. Harika bir de gol attı. Sarı-lacivertliler özellikle ilk yarıda Belediye kalesinde büyük bir baskı kurdu. Bu sezon ilk kez kanatlardan böylesine çok orta yapıldığını gördüm. Özellikle Gökhan Gönül müthiş mücadele etti. Takımın en iyisi olduğunu söyleyebilirim.
GÜRKAN KUBİLAY: Citus İnversus Totalis (FOTOMAÇ)

Tüm organların vücutta ters tarafta olmasının adıdır başlıktaki. Biraz dengesini bozar insanın. F.Bahçe'nin Twenteskoru da onu bu tanıma sokmuş ve germişti. Zaten o gerginlikti daha ilk dakikalarda Volkan'a gelen ilk topu elinden kaçırtan, Topuz'a pasın şiddetini ayarlatamayan, Santos'a final pasını verdirtemeyen. "F.Bahçe'yi durdurmanın yolu Alex'e adam markajıdır" gerçeğini Twente teknik heyeti düşünmüştü ama Tumve Gökhançift forveti ile çıkarak cesaret gösteren Avcı, Alex'i önemsememişti anlaşılan. Alex rahatça dolaşıyordu ama ne Lugano, ne Topuz ne de Cristian'dan doğru yere pas alamıyordu. Bu da Emre'nin önemini anlatıyordu aslında.