Ölümsüzlük için son 4 maç

Fenerbahçe, yarı final için dev bir adım attı. Avrupa Ligi'inde 12 maçta yenilgi görmemiş, şampiyonanın en çok gol atan takımını pozisyon vermeden, yüzde 65'i aşan bir topla oynama oranı ile geçmeyi başardı.
Görev henüz tamamlanmadı elbet. Ama böylesi bir umudu Roma'ya taşımak, kendi liginde ilk 5-6 arasındaki bir İtalyan ekibine, maçın genelinde böylesine hükmetmek bile sevinç ve övgü sözleri için yeterli.
'KARMAŞIK' İLK YARININ NEDENLERİ
* Aykut Hoca da maç sonrası itiraf etti. İlk yarı aslında çok da istediği gibi olmadı. Zaman zaman önde bastı İtalyan takımı. Adam eksiltme ve öne oynama özelliği çok sınırlı Fenerbahçe merkez orta sahası da rakibi düşürecek gerekli pas ritmini tutturamadı. Rakibin bir degajı 5 dakikada kullanması da tempo ayarlama projesine çomak soktu.
Bir kez çok çabuk çıktılar ve rakip defansı tek ayak üzerinde yakaladılar. Baroni'nin uzun topuyla Sow poziyon buldu.
Lazio'nun defans ve orta sahası arasındaki zaten daracık kalan pencereyi açamadı Fenerbahçe. Lulic'in ofansif etkinliği, Gökhan Gönül'ün bindirmelerine pranga vurdu. Beşiktaş'ın İnönü'de yaptığı gibi, solda tek adamlı savunma zaafından yararlanmak için Candreva da sık sık geldi o kanattan.
* Hal böyle olunca kanat zenginliği oluşamadı. Cana gibi ayağı çok düz stoperleri hataya zorlayacak ön alanda pres de gelmeyince rakibi bozmak mümkün olmadı.
Ancak Lazio'nun silahı etkili çabuk çıkışlara da geçit verilmedi. Oyunun merkezi de İtalyanlara teslim edilmedi.
Webo'nun ilk 45 dakikayı "karmaşık" diye nitelemesi işte büyük ölçüde bu nedenlerden ötürüydü.
KIRMIZI SONRASI BOĞMAYA BAŞLADI
* Petkovic, "Kırmızı göreceğim" diye bas bas bağıran 20 yaşındaki Onazi'yi devre arasında almayarak hayatının hatasını yaptı.
Aykut Hoca'nın "Rakip 10 kişi kalınca bir ara bocaladık" dediği süreçse aslında, karttan 5-6 dakika sonra başladı. Kırmızı karta hemen reaksiyon verip müthiş bir arzuyla önde bastı Fenerbahçeli futbolcular. Rakibin çekilmesinin de etkisiyle oyunun merkezini rakip kaleye yaklaştırdılar.
Maçın yıldızı Meireles bir kez direğe takıldı, 2 kez de kaleciye. Taraftarın itmesiyle takım Lazio'yu boğdu adeta.
Hocanın bocalama dediği dakikalar bu 5-6 dakikalık baskıdan gol çıkmayınca başladı. Zira rakip haliyle oyunu çok dipte kabullenmeye başladı. Yaslandı…
* Bu anlayıştaki bir takımı hele bir İtalyan takımını açmak için en etkili reçete rakibi iki kolundan tutup sağa sola çekiştirmek... Yani kanatları kullanıp oyunu açmak ve bir yandan da defans göbeğinde sızacak 'oyuklar' yaratmak.
* Fenerbahçe iştahla önde basması, Cana ve saz arkadaşlarının defolarını açığa çıkardı. Rakip çıkamaz hale gelip Lulic "ön solbek"e dönüşünce, F.Bahçe'nin bekleri de gelmeye başladı. Ama kanat zenginliği için bu da yeterli olmadı.
Çilingir rolüne soyunabilecek pas-dripling yeteneğine ve oyun görüşüne sahip Salih Uçan da 75'e kadar düşünülmeyince o bocalama kaçınılmaz oldu.
Ta ki Caner Erkin girene kadar...
ISLIKLANAN ADAM MAÇI DEĞİŞTİRDİ
* Caner çizgiye basarak oynadı, Sow Webo ile tam bir partner rolüne soyundu. Rakibin yoğunlaşması gereken tehdit adedi çoğaldı. Oyunun genişliği arttı. Ve artan baskı penaltıyı getirdi.
* Son lig maçında haksız yere ıslıklanan Caner, Lazio kilidini açtı. Hem oyunun şekli değişti, hem penaltıyla biten baskıyı o yaptı hem de son golde Kuyt'ın tamamladığı bazukaya o imza attı.
* 90 artı 2 oynanırken Kuyt'ın attığı 25 metrelik depar çok şey anlatıyordu aslında. İşte bu iştah ve disiplin buraya kadar taşıdı sarı lacivertlileri.
Bu kadar eksik Lazio'ya cezayı kesmek için belki biraz geç kaldılar.
Belki çaylak Nijeryalı'dan biraz destek aldılar.
Bu düzlemde doğru oyun olan sabır ve kontrol futboluna biraz da tempo eklemeleri gerekiyor belki hala.
Ve evet zor bir rövanş var önlerinde daha.
Ancak ne olursa olsun, Avrupa'da nisan ortasını gören, Roma derbisinden ruhen ve bedenen yıpranmış çıkacak, seyircisiz Lazio deplasmanına büyük avantajla gidecek olan Kocaman ve talebeleri her tür övgüyü hak ediyor.
KRİZLERİN ÜZERİNDE YÜKSELDİLER
Çok değil daha 4-5 ay evvel bin bir krizle boğuşan, dağılmanın eşiğine gelmiş, haklı olarak eleştirilen bir takım, şu an Amsterdam'a doğru yürüyor.
O kırılgan takım, dün akşamki gibi sahaya karakter koyuyor. Bir İtalyan takımına neredeyse top göstermiyor.
Ve kurulduğu günden bu yana asla kupa takımı olamamış Fenerbahçe, her maçı kendi içinde bir final gibi değerlendirip sonuca gitme refleksi kazanıyor.
Devrim yapıyor bildiğiniz.
degerlibulent/twitter.com