Yazarlar Fenerbahçe - Karabükspor maçını yorumladı

Hakkı YALÇIN: Masal gibi
Kusura bakmayın böyle bir gecede istatistiklerle değil, masalımsı gerçeklerle haşır neşir olmayı seçtim. Çünkü dün gece gökyüzünden de naklen yayınlandı. Tribünlerde harika bir poster vardı. Fenerbahçeli futbolcular sahaya çıkarken alkışlayan zarafet temsilcisi Karabüklü futbolcular. Ve sahanın ortasında heykel gibi duran futbolcuların pozu vardı. En ilginci de futbolcuların elinde dolaşan silinmez kalemle yazılan "Şampiyon Fenerbahçe" davetiyesi vardı. Zarif bir gönderme! Her poz onların hakkı. Çünkü bu takımın şampiyonluğuna hakemlerle duvar ördüler. Üstlerine kalleş ittifakla adaletsizliği saldılar. Aslanları kaplanları saldılar. Kimse yıkamadı. O yüzden Fenerbahçeli gladyatörler özel bir alkışı hak etti.
Tribün güzelliklerinin, futbolun neticesinden daha değerli olduğu bir gecede futbolcuların maç içindeki coşkusuna baktım. Günün anlamına uygun, fırtına gibi bir başlangıç. Harika goller sergisinde dakikalar ilerledikçe sihri büyüyen bir şampiyon. Her şeyin bir asaleti vardır. Şampiyonluğu kutlamanın bile... Fenerbahçeli futbolcular maçtan sonra yıldızları kürek yapıp, Samanyolu'nda gezintiye çıktılar. Sonra Aydede'nin huzuruna. Aydede hepsinin elini sıktı ama gözleri bulutluydu. "Şampiyonluğunuza duyduğum saygı için buradayım" dedi. Sonra gözlerindeki hüznün sırrını açıkladı. "Uçaktaki sövgü korosunu duyunca hicap duydum. Onlar utanmıyor ama ben onlara yuhh çekmeye bile utanıyorum. Bunu iletin lütfen. İnsanlığa çağrı niyetine. " Bütün futbolcular Aydede'yi alkışladı.
Düşündüm de… Uçaktaki kanalizasyon senfonisinin sövgülerine, gökyüzündeki Aydede utanç duyuyor da. Adına yönetici ve futbolcu denen apoletli şahıslar, bu çirkinliklerle nasıl gurur duyuyor? Bunun cevabını Aydede'den önce kendi çocuklarına ve torunlarına versinler!