Günümüzdeki "veri-odaklı" toplumumuz için her zaman daha büyük veri depolama alanlarına ihtiyaç duyuluyor. Bu anlamda son yıllarda "nano boyutlardaki" işleme süreçleriyle birlikte çok daha büyük veri depolama alanları oluşturmayı başardık. Ancak bu yeterli değil. Bu konuda bilim insanlarına ihtiyaç duyuluyor ve onlar da bu alandaki çalışmalarını sürdürüyor. Görünüşe göre bilim insanları bu konudaki çözümü her zaman olduğu gibi doğadan bulmuşlar. Bilim insanları daha büyük veri depolama alanları oluşturmak için doğanın sabit diskleri 'DNA'den yararlanacaklar.

Columbia Üniversitesi ve New York Genom Merkezi'nden bir grup araştırmacı, geçtiğimiz gün DNA'ya veri aktarmanın yeni bir yolunu bulduklarını duyurdular. Science dergisinde yayınlanan makaleye göre ekip, bir bilgisayar işletim sistemi, bir 1895 Fransız filmi, bir Amazon hediye kartı ve diğer dosyaları DNA'ya yazmayı ve onları hatasız olarak geri getirmeyi başardı.

Büyük avantajları var!

Öte yandan bu gelişmenin özellikle veri depolama alanında "tarihi" bir gelişme olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Zira bu yöntemle belirtilene göre, 1 gram DNA'ya, geleneksel 1TB sabit diske oranla 215,000 kat daha fazla veri depolanabilir. Bunun yanı sıra bu yöntemin "inanılmaz derecede" dayanıklı olduğunu da ekleyelim.

Nasıl yapıldı?

Ekip önce dosyalardaki her biti DNA nükleotidleriyle eşlediler ve ardından bu nükleotidleri sentezleyerek daha sonra kullanılmak üzere molekülleri bir test tüpünde sakladılar. Araştırmacılar test tüpündeki verileri bozulma olmadan kurtarmak için şu yolu izledi: İlk olarak DNA zincirlerinde bulunan ve depolanan bitlerin karşılığı olan adenin, guanin, sitozin ve timin bazlarını, geliştirdikleri algoritma ile silerek yerlerine bilgisayarda kullanılabilecek bir ve sıfırlardan oluşan ikili kodu yerleştirdi. Sonrasında kayıp olmadan bu veriler geri getirildi ve kullanıldı.