Dragon Age II

Bilgisayarın başına oturup oyun oynamak zaman isteyen bir zevk. Hele ki oynadığınız oyun bir RPG (rol yapma oyunu) ise bu süre çok daha uzuyor. Örnek vermek gerekirse Elder Scrolls oyunlarından bir tanesinin başına oturduğunuzda oyun kavramanız bile saatler alıyor. Karakterinizi geliştirmek, görevden göreve koşturmak apayrı bir dert. Dragon Age II ise sizi doğrudan aksiyonun ortasına bırakıyor, gerisi ise çorap söküğü misali...
Oyunda bir ana karakteriniz var tıpkı diğer RPG'lerin hepsinde olduğu gibi. Fakat neredeyse oyunun tüm aksiyonları 7-8 kişilik "party" ya da Türkçesiyle grubumuzun etrafında dönüyor. "Dungeon" yani zindanlara bu 7-8 kişilik party arasından seçtiğimiz 4 kişilik mini grubumuzla giriyoruz. İsterseniz sadece ana karakterinizi oynayıp, diğer karakterleri oyunun yapay zekasına bırakabilir, ya da oyunu adeta sıra tabanlı strateji gibi adım adım oynayabilirsiniz. Bu kısım biraz "Knights of the Old Republic"i hatırlattı bana.
Ana karakterinizi yaratırken seçebileceğiniz 3 ana sınıf var, bunlar: mage, rogue ve warrior. Mage sınıfı pek çok oyundan bildiğiniz büyücü. Yani düşmanlarına farklı büyülerle zarar veren ya da takım arkadaşlarına büyülerle şifa veren bir büyücü. Rogue sınıfını ise "serseri" olarak çevirebiliriz. Dayanıklılıklarından çok çevikliklerine güvenen bu sınıf çok hızlı saldırılar yapabilir ya da uzak mesafeden ok kullanarak zarar verebilir. Warrior sınıfı ise göğüs göğüse savaşan bir savaşçı. İsterseniz "tank" göreviyle takım arkadaşlarınız yerine siz darbe alarak onları koruyabilir, isterseniz de düşmanlarınıza yakın mesafeden ölümcül fiziksel darbeler indirebilirsiniz.
Karakterinizi yarattıktan sonra oyuna sinematik (video) ile başlıyorsunuz. Bu sinematikler baştan sona o kadar uzun ki, bir süre sonra benim de yaptığım gibi "enterenterenterenter"a basarak sinematikleri geçeceksiniz muhtemelen. Fakat hikayeyi anlamak için sinematikleri izlemeniz şart, ben yapmadım.
Oyunun sinematikleri Tarantino filmi gibi tonlarca diyalog barındırıyor olsa da vurucu cümle aslında en sonda, yani sizin cevap vermeniz kısım gelmeden hemen önce oluyor, bu yüzden alt yazılarını oyunun açtığınızda, görmeniz gereken cümleyi genelde görüyorsunuz. Oyunun senaryosu, karakterlerle ilişkileriniz hep bu diyaloglarda verdiğiniz cevaplara bağlı. Bu cevaplarınızla takım arkadaşlarınızla aranızı bozabilirsiniz de, çok yakın dost da olabilir, hatta aşık olabilirsiniz. Bu ilişki durumu da takım arkadaşınızın yetenek ağacında yeni özellikler açılmasına sebep olabiliyor.
Ana karakterinizle beraber, takım arkadaşlarınız da "level aldıkça" yani kazandıkları tecrübelerle kabiliyetleri arttıkça yeni özelliklere sahip oluyorlar. Bu yeni özellikler de sizin seçimlerinize göre yetenek ağacından geliyor. Oyunda yetenek ağaçları çok ayrıntılı gibi görünse de özelliklerinin çoğunun "aktif" yani "kullanmalı" özellikler olması oyunu bir süre sonra içinden çıkılmaz bir hale sokabiliyor. MMORPG oyunlarının değişilmez karakteri olan "healer" yani şifacılar da oyuna tam olarak aktarılamamış.
Oyundaki haritalar parça parça, bu da oyunun oldukça basitleşmesini sağlıyor. Hareket özgürlüğünüz kesinlikle yok. Örneğin dev bir binaya girdiğinizde bile içinde girebileceğiniz kapı sayılı, bu yüzden seçim özgürlüğünüz yok. Bu da oyunu tek düze hale getiriyor.
Dragon Age II, kafa dağıtmak için oynayabileceğiniz sayılı RPG oyunundan bir tanesi. Sinematikleri geçerek özellikle oyunda sadece aksiyon bölümlerini oynayabiliyorsunuz. Diğer türlü "ben tüm senaryoyu takip etmek istiyorum" diyorsanız sinematiklerin yanından oyundaki alanlarda bulabileceğiniz farklı kitaplardan da senaryo hakkında bilgi alabiliyorsunuz.