Diablo 3: Reaper of Souls (PC)

Çok değil, daha 2 sene evvel çıkmıştı Diablo 3. "Çok" olarak nitelendirilebilecek tarafı ise, yaklaşık 12 yıllık bir sürecin ardından oyuncularla buluşmasıydı. Bu gerçekten uzun bir süreydi ve bu süreçte canından bezenler olduğu gibi beklentileri katbekat artanlar oldu.

Diablo 3, bu 12 yıllık bekleyiş sürecinin büyük bir kısmında pasif tarafta yer alsam da benim için önemli bir oyun. Özellikle çıkışına son 2 yıl kala bu heyecana ben de dahil olmuştum. Çıkış tarihi henüz duyurulmamışken 15 Mayıs'ta çıkacağına dair bir tahmin yürütmüş ve bu tahminim doğru çıkınca da bir anda arkadaşlarım arasında "Diablo 3'ün çıkış tarihini bilen adam" olmuştum. Çıkış günü Taksim meydanında düzenlenen özel etkinlik, Türkiye'de bir video oyunu için yapılmış en kapsamlı etkinliklerden bir tanesiydi. Saat gece yarısını vurunca başlayan satışlar, birkaç dakika sonra koleksiyonluk sürümlerin bitmesi, alınan ürünlerle çekilen fotoğraflar ve yıllarını Diablo'ya teslim etmiş fan topluluklarının sohbetleri, video oyunlarının yalnızca video oyunu olmadığını bir kez daha göstermişti. Hem de Türkiye'de!

Ve birkaç gün sonra, Blizzard'ta grafiklerden sorumlu kişi, sevgili Giray Özil, bana tüm Diablo 3 ekibinin imzaladığı bir Diablo 3 kutusu yollamıştı. Harikaydı!

12 yıl mı demiştik, vay be...

Bir oyun, film veya müzik albümü için yüksek beklentilere girmek, genellikle insanları hayal kırıklığına uğratabiliyor. Nitekim bir kesim oyuncu için Diablo 3 de böyleydi. Diablo heyecanına sahip diğer bir kesim ise, oyunu Diablo 2'yle kıyaslayarak memnun kalmamıştı. Ancak bana göre bu yanlıştı. Çünkü Diablo 2, çıktığı dönemin şartları göz önüne alındığında gayet sağlam bir oyundu, hala da öyle. Diablo 3 ise, yeni nesil oyun kavramının, yani kitlelerin genişlemesine yönelik hazırlanmış, daha sade ve oynanışı basitleştirilmiş bir oyundu. Şimdilerde "zamana ayak uydurmak" denilen şey bu işte. Görselliğindeki geliştirmeler tabii ki kaçınılmazdı! Yine de bazı şeyler daha iyi olabilirdi.