Call of Duty: Advanced Warfare (PC - Single Player)

Şu an Pink Floyd'un yeni albümü The Endless River'ı Spotify'da açtım, kulaklığımı taktım ve yeni Call of Duty oyunu Advanced Warfare'ın senaryo modu hakkındaki düşüncelerimiz sizlere aktarmak için yazıma başladım...

En başa dönmek istiyorum (Her ne kadar defalarca yapıldıysa da...). Medal of Honor: Allied Assault'u hazırlayan 2015 ekibinden ayrılan 22 kişinin kurduğu Infinity Ward'ın geliştirdiği ve 100'ün üzerinde ödül alan (O zamanlar ödüller daha prestijliydi sanki?) ilk Call of Duty'ye...

Bundan tam 11 sene önce, Sabah Gazetesi'nin yanında ek olarak haftada bir kez ProGamer (Adını yanlış hatırlıyor olabilirim.) isimli oyun dergisi gelirdi. 1 buçuk milyon liraya satılır, derginin yanında demo ve programların yer aldığı bir de CD olurdu. İşte o CD'lerden bir tanesinde karşılaşmıştım Call of Duty 1'in demosuyla. Ama hele şu şansa bir bakın:

Benim bilgisayarım o sıralar serviste olduğu için arkadaşımın PC'sine kurmuştuk demoyu. Ancak onun da ekran kartı yeterli olmadığı için demoyu beyaz tonlarda oynamak zorunda kalmıştık. Evet, demoda hiçbir renk, hiçbir kaplama yoktu. Sadece beyaz renkte karakter ve çevre modellemeleri vardı. Call of Duty ile ilk tanışmamız pek konforlu olmamıştı belki, ama açıkçası bu kadar iyi bir oyunla karşılaşacağımı düşünmemiştim ve 11 yıl sonrasında oyunun büyük bir seri olarak devam edeceğini de...

İkinci Dünya Savaşı cephelerinde taban teptik, Vietnam'a gittik, modern savaş dünyasında kurgusal Orta Doğu'yu ve dünya çapındaki tehlikeleri gördük. Hafızamızı kaybettik derken geleceğe adım attık. Bir aksiyon filminden fırlamışçasına sahneler izler, roller keserken bir anda flashback'ler yaşadık. Geleceğe vardığımızda bilim kurgunun gücünü, değişimin kaçınılmaz olduğunu gördük. Şimdi ise devletlerin güçlerinin azaldığını, özel şirketlerin güçlendiğini ve dünyayı kontrolleri altına aldığını görüyoruz.