Hitman: Absolution - Videolu İnceleme
Ajan 47 ile yapacak daha çok işimiz var. Absolution, sadece başlangıç.
<p><span><strong>Yazan: Mahmut Saral</strong></span></p>
<p>-</p>
<p>Hitman ile görüşmeyeli uzun zaman olmuştu. Bir şekilde serinin devam edeceğini biliyorduk, ama hislerimize tercüman olması için yapımcılardan da bir ışık bekliyorduk doğrusu. Kolay kolay gelmedi o ışık. Zaman akıp giderken, birçok gizlilik temalı oyun geldi, hatta bazıları suikastçılık dalında epey yetenekliydi de. Ubisoft'un Assassin's Creed serisi, Hitman serisinin yokluğunda milyonlarca oyuncuyu kendine hayran bırakmayı çok iyi bildi. Hem çok karizmatik, hem de birçok özelliğe sahip suikastçıları vardı serinin. Ancak yine de tüm bunlar, orijinal suikastçıyı unutturamazdı. Türkiye lansmanında da yapımcısına sorduğum gibi, İşte bu sloganla, yani "Original Assassin" ile kendini bir kez daha gösterdi Hitman. Yaklaşık 6 yıllık aranın ardından detaylı bir çalışmanın sonucu olarak PC, PS3 (Hitman, ilk kez PS3'te) ve X360'da oyuncularla buluştu. Hem de ülkemize özel Türkçe alt yazı desteğiyle birlikte!</p>
<p><strong>Peki niye bu kadar uzun süre bekledik?</strong></p>
<p>Hitman: Blood Money'nin ardından yapımcılar, tamamen yeni nesil oyun konseptine adım atmak için her şeye sıfırdan başladı. Grafik motorundan oynanış tarzına, Ajan 47'nin özelliklerinden çevre detaylarına kadar birçok konuda değişikliklere ve geliştirmelere gidildi. Daha büyük, daha interaktif ve etkileşimi daha fazla oyun haritaları hazırlandı. Tabii bunlar bir kerede pat diye değil, uzun araştırmaların sonucunda ortaya çıktı. Ve şimdi... Agent 47 bizimle, ancak bu uzun çalışmanın tek ürünü Absolution olmayacak. Yapımcılar, oyuncuların da geri dönüşlerini alarak daha çok Hitman oyunu yapacaklarını şimdiden belirtiyor. Ama evvela elimizdekini bir oynayalım, değil mi?</p>
<p><strong>Önce, en yakınındaki sesi sustur</strong></p>
<p>Absolution, tanıdık birini öldürmek için yola koyulmamızla başlıyor; Diana. Serinin önemli isimlerinden olan bu bayan, son yaptıklarıyla teşkilatın gizli kimliğini tehlikeye atıyor ve bunun üzerine emir veriliyor; Onu öldür, küçük kızı al ve buluşma noktasına gel.</p>
<p>Genelde görevler böyle işler. Size yapılması gereken söylenir. Siz de yapana kadar uğraşırsınız. Pek düşünmezsiniz, acaba doğru mu yapıyorum diye? Çünkü verilen emir, kayıtsız şartsız kesinlikle doğrudur. Size üzerinde düşünün diye değil, sonuca ulaştırın diye verilmiştir o görev. Absolution'da da çarklar böyle işliyor, ancak o düşünce kısmı, bu kez fena belli ediyor kendini. Ajan 47, belki de ilk kez soğuk kanlılığını yitiriyor, pişman oluyor, kim bilir? Hep net adımlar atmaya özen gösteren karakterimiz, senaryonun başları itibarıyla sadece görevlerle değil, duygularıyla da uğraşmak zorunda kalacağını gösteriyor bizlere. Peki duygulara yer var mıydı bu işte?</p>
<p><strong>İlk görev, ilk alıştırmalar</strong></p>
<p>Dondurma kamyonetiyle yaklaştık mekana. İlk korumayı ortadan kaldırdık, şimdi sırada diğerleri var. İçeri girmeli ve neler olup bitiyor öğrenmeliyiz...</p>
<p>Absolution'da saklanmak çok önemli, her Hitman oyununda olduğu gibi. Ancak bu kez, saklanırken taktik yapabileceğimiz ve yol haritamızı belirleyebileceğimiz bir özelliğimiz var; Instinct, yani içgüdü modu (Batman'deki dedektif moduna benziyor). Bir siperin arkasına geçtikten sonra, etrafta kim var kim yok, ne taraftan gelip nereye gidiyorlar, görebiliyoruz. Hatta yaklaştıkça, aralarındaki diyalogları da duyabiliyoruz. Yanlarından geçmemiz gerekiyorsa, elbise değiştirmek yeterli olmuyor, bir de yüzümüzü yana çevirebiliyor, göstermeyebiliyoruz. Tabii bu tip şeyler, kısa süreli etki ediyor. Uzun süre etrafta böyle gezersek enselenebiliyoruz.</p>
<p> </p>
<p>Böyle ilerlemek, oyuna güzel bir hava katmış. İsterseniz tek damla kan dökmeden bile birçok görevi tamamlayabilirsiniz. Siperin arkasına saklanın, yavaşça ilerleyin, avınıza arkadan yaklaşın ve Q tuşuna basarak işini bitirin; ister boğma teliyle, ister bıçakla. Bunların dışında, fark edildiniz diyelim, silahlara davranmanıza gerek yok. Yakın dövüşe girişebilir ve ekranda beliren tuşlara eksiksiz basarak karşınızdakini dayak manyağı yapabilirsiniz. Pek ses çıkmayacağından, kendinizi de tehlikeye atmamış olursunuz. Ses çıkarmak istiyorsanız da, bunu doğru zamanda yapmalısınız. Mesela, gitmeniz gereken yolun üzerinde düşmanlar varsa ve başka yere gitmiyorlarsa, dikkatlerini çekmeniz lazım. Bir taş alıp, yan tarafa atarsanız, onlar da o sese doğru hareket ediyor. Böylece boşalan yoldan gizlice geçebiliyorsunuz. Tabii bu taşı isterseniz düşmanınıza da fırlatabiliyorsunuz. Düzgün hedef alırsanız, ölümcül etki bile bırakabiliyor. Balta ve bıçak gibi birçok ölümcül araç da çevrenizde sizi bekliyor.</p>
<p>Zamanı yavaşlatıp, nokta atış yaparak ortam temizliği yapmayı da anlatmazsam olmaz. Kısaca ona da değineyim. Siperin arkasındayken bir anda kendinizi gösterip, yavaş çekim modundayken tüm düşmanları vurmak istediğiniz noktalardan işaretliyorsunuz. Daha sonra zamanı normal haline getirdiğinizde, değişik kamera açılarıyla hepsinin tek tek vurulmasını izliyorsunuz. Bu da farklı bir renk olmuş Absolution için.</p>
<p><strong>Ve tabii ki öldürdüğünüz bedenler...</strong></p>
<p>Sanmayın ki arkada bıraktığınız bedenler, sürdürdüğünüz görevin ilerleyen aşamalarında sizi zor durumda bırakmaz. Ortalığı nasıl dağıttıysanız, toparlamak da sizin göreviniz. Etraftaki kolilere, çöp kutularına, tahta kutulara, kısacası bulabildiğiniz her depolama alanına saklayabilirsiniz cesetleri. Böylece yakalanma riskinizi de en aza indirgemiş oluyorsunuz, gizlilik puanı kazanıyorsunuz. Ha puan demişken, Absolution'ın her bölüm için güzel puanlamaları var.</p>
<p>Bunları achievement olarak da görebiliriz aslında (Değil ama, olsun). Bölümleri oynayış tarzınıza göre rozetler ve puanlar kazanıyorsunuz. Eğer kimseye görünmez, her söyleneni harfiyen yerine getirirseniz, siz tamamen bir hayaletsiniz. Bu büyük bir başarı ve artı puan. Ancak gizlenmeniz gerektiği yerde ortaya çıkar ve Rambo gibi oraya buraya mermi yağdırırsanız, karizmanız da fena çizilir. Herkesi öldürüp, görevi tamamlayacak konuma gelseniz bile, başarılı bir tamamlama olmaz bu. Bir de mekanların yapılarına göre puan alabileceğiniz atraksiyonlar var. Örneğin mutfaktaysanız, satırla adam öldürürseniz rozet alabilirsiniz veya uçurumdan birini aşağıya atarsanız puan alabilirsiniz. Çok fazla kılık değiştirmeniz, size bukalemun unvanını kazandırabilir mesela. Birçok örnek var ve bunlara uygun olarak hareket etmek, size daha keyifli ve detaylı bir oynanış profili oluşturacaktır.</p>
<p>Ve ilerleyen bölümlerde, ilk başlarda açık olmayan birçok silah ve ekipmana da sahip olabiliyorsunuz.</p>
<p>Senaryo modunun dışında, bir de Sözleşmeler modu bulunuyor. Bu mod da, oyunun tekrar oynanabilirliğini artırır özelliğe sahip. Aynı haritalarda, bu kez farklı görevler peşinde koşuyorsunuz ve başarılı oldukça ödülleri de topluyorsunuz. Bir de etrafa dikkatli bakmakta yarar var. Kane & Lynch'den tanıdık karakterler görebilirsiniz. Sonuçta o da bir IO Interactive oyunuydu.</p>
<p><strong>Pardon, keliniz parlıyor</strong></p>
<p>Hitman: Absolution, Glacier 2 motorunu kullanıyor. Bu motor, detaylı çevre tasarımları ve ışıklandırmaların yanında, ayrıca aynı anda ekranda çok kalabalık kitlelerin de görünmesini sağlayabiliyor. Tabii ciddi bir performans kaybı yaşatmadan (Bu, biraz da sizin PC'nizin gücüne bağlı).</p>
<p>Genel olarak Hitman'in görsel kalitesini beğendiğimi söylemeliyim. Ufak tefek bazı grafiksel hatalar var, ancak o kadar da önem teşkil etmiyor. Bir de, öldürdüğümüz adamları sürüklerken oluşan görüntü, pek hoş değil. Oyun teknolojileri giderek gelişiyor ve hala bir karakteri elinden tutmaya çalışırken o el havada duruyorsa, bu, göze batar işte.</p>
<p>Karakter diyalogları, ses efektleri ve müzikler de ortalamanın üzerinde. Yapay zekadan da kısaca bahsedecek olursam, genel olarak iyi. Ancak zaman zaman oynanış sistemine ters düşen tepkiler verdiğine de tanıklık ediyoruz. Örneğin, eğilerek ilerleyerek adamın dibine kadar gelebiliyorsunuz. Space'e bastığınızda, adamımız sırtını duvara dayıyor ve öyle ilerliyor. Burada amaç, düşmana görünmemek. Ancak bariz şekilde görünür durumlarda da olabiliyoruz ve bunları yapay zeka anlamıyor bazen. Belki de cover modunda olduğumuz için otomatikman öyle algılıyordur yapay zeka.</p>
<p><strong>Parlayan keller</strong></p>
<p>Işık olaylarının güzel olduğunu söylemiştim. Ancak bir şey de dikkatimden kaçmadı doğrusu. Ajanımızın keli fena parlıyor. Evet, bazı açılarda, ayna parlar gibi parlıyor hem de. Bu gibi bir detay, düşmanların gözlerini kamaşsın diye mi yapıldı bilinmez (Tabii ki şaka), ancak ufak bir ayar yapılmalı Hitman'in kafasıyla ilgili. Elbette oyunun bu tip sorunlarını düzeltecek yamalar hazırlanacaktır.</p>
<p><strong>Sonuç</strong></p>
<p>Hitman: Absolution, başarılı bir oyun. Uzun süren yokluğunu, bu oyunla affettiriyor Ajan 47. Zengin oynanış yapısı ve Sözleşmeler oyun modu, Absolution'ın ömrünün hiç de kısa olmadığını gösteriyor. Eh, bir de sıradaki oyunun müjdesini veriyor tabii. Özellikle, gizlilik temalı oyunlardan hoşlananlar için rahatlıkla tavsiye edebilirim. İyi oyunlar.</p>
<p> </p>
<span><strong>
<p>Grafik: 80</p>
<p>Ses: 80</p>
Oynanabilirlik: 85</strong></span>
<p><span><strong>+ Detaylı oyun yapısı, oynanışı zenginleştiren unsurlar, ülkemize özel Türkçe alt yazı desteği</strong></span></p>
<p><span><strong>- Bazı ufak tefek grafiksel hatalar, bazı yapay zeka sorunları</strong></span></p>
<p><amp-img width="234" height="113" src="https://itkn.tmgrup.com.tr/video/thumbnails/2012/12/01/147242347945.jpg" layout="responsive"></amp-img></p>