Bir yıldızdır İrlanda

İrlanda' ya karşı ilk ilgim 1992'de Neil Jordan'ın yönettiği, Stephen Rea'nın bir IRA militanını canlandırdığı Crying Game/Ağlatan Oyun'u izlediğimde başladı. Ardından muhteşem In the Name of the Father/Babam İçin geldi. Jim Sheridan'ın yönettiği Babam İçin gerçek karakterlerin yaşanmış öyküsünü anlatıyordu... Daniel Day Lewis'in canlandırdığı Gerry Conlon ve babası Giuseppe Conlon'ın, aslen masum oldukları bir IRA saldırısından mahkum edilerek yıllarca hapis yatışlarını, babanın soğuk bir hücrede hayatını kaybedişini ve oğul Gerry'nin babasının masumiyetini kanıtlamaya ettiği yemini, hayatını buna adamasını...

DEVLERİN AŞKI
Ve nihayet geçen sonbaharda İrlanda'yı ziyaret etme şansı buldum. Gel gelelim İrlanda vizesi almak epey meşakkatli bir iş, ama hazırda İngiltere vizeniz varsa ve son 180 gün içinde minimum 24 saatinizi İngiltere topraklarında geçirdiyseniz İrlanda'ya da giriş yapabiliyorsunuz. Ben Dublin'e gitmeden önce, resmi olarak İngiltere toprağı sayılan ama Kuzey İrlanda sınırları içinde bulunan Belfast'ta bir günümü geçirerek vize sorununu baştan, acısız ağrısız çözmüş oldum. Belfast'ta görülecek pek fazla tarihi ya da turistik yapı yok, ama yıllarca süren Protestan - Katolik mücadelesinden, özgürlük savaşında kaybolan hayatlardan geriye kalan hissedilir bir hüzün, bir buruk tat olduğu kesin. Şehrin göbeğindeki Europa Hotel, toplam 33 IRA saldırısıyla dünyanın en çok bombalanan oteli. Bunun dışında, Titanik'in Belfast'ta yapıldığını daha önce bilmiyordum. Şehir merkezinde, tarihi deniz kazasında hayatını kaybedenlerin anısına da bir anıt var.