Aklım Karadeniz'de kaldı

Pek çok kez yurt dışına çıktım, turneler sebebiyle Türkiye'yi dolaştım ama Karadeniz seyahatimi kesinlikle gezdiğim yerler içinde ilk sıraya koyuyorum. Yıllar evvel çektiğim bir belgesel için gitmiştim oralara. Artvin, Arhavi, Hopa, Rize, Çamlıhemşin... İsmimi ben Karadeniz'de sevdim diyebilirim. Dünyaya medyan okuyan doğası, yeşilin her rengi, güler yüzlü insanı ve temiz havasıyla ilk görüşte aşık oldum. Sabahları mıhlama yedikten sonra yöre halkıyla vurduğumuz horonlar, Ayder Yaylası'nda gün boyu uzanmak ve kendinle başbaşa kalmak tarif edilemez. Zigana Dağı eteklerine kurulmuş Sümela Manastırı'nın merdivenlerini hiç üşenmeden tırmandım. Hamsinin bin bir çeşidini tattım. Kendine özgü yöresel tatları karalahana, kuymak, yumurtalı kaygana, fındıklı yufka tatlısının yanı sıra konakladığım yerlerde hazırlanan Laz böreğini de orada keşfettim. Misafirperverliğin böylesine, bu kadar sevgi dolu olanına az rastlanır. Ailem Karadenizli olmamasına rağmen bir yanım o zamandan beri Karadenizli...
GÖRKEMLİ SÜMELA MANASTIRI
Doğanın güzelliklerini tanımışken bu doğadaki tarih yapılardan Sümela Manastırı'nı görmeden İstanbul'a dönmek olmaz. Sümela Manastırı'nın ne zaman yapıldığı tam olarak bilinmiyor. Manastırdaki freskler Adem ile Havva'nın yasak meyveyi yiyip cennetten kovulmasını ve Hz. İsa'nın mucizelerini anlatıyor. Tabii bu freskleri okumak için bir rehbere ihtiyacınız olacak çünkü neredeyse bütün fresklerin üzerine yazılar yazılmış ve anlaşılmaz hale getirilmiş. Dünyanın en güzel yapılarından biri olan manastır ne yazık ki, bakımsızlık ve hatalı restorasyondan dolayı heba olmuş. Bir diğer dikkatimi çeken nokta, fresklerdeki insan figürlerinin gözleri ve yüzlerinin oyulmuş olması. Bunun nedeni kesin bilinmiyor ama oradakilerin söylediklerine göre eskiden bu figürlerin gözlerine bakınca din değiştireceklerine inananlar figürleri oymuş hatta kimisi silahla ateş etmiş. Bir diğer söylentiye göre de hacı olmak için manastıra gelenler, muska yapmak için birer parça almış. Bunlar kesin değil ama oradaki bir kişi 10 yıl önce bunu yaptığını ve pişman olduğunu bizlerle paylaşıyor. Yine de Sümela Manastırı tahrip edilmiş olmasına rağmen heybetli duruşundan hiçbir şey kaybetmemiş. Özellikle sis çöktüğünde gri bir denizin kenarındaki yapı gibi duruyor.
DOĞA RUTKAY