Ah bir protez kolum olsa

Esmanur Kılıçtaş henüz 14 yaşında. 3 yıl önce kemik kanserine yakalandı. Tümör sol kolundaydı ve çok büyümüştü. İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Onkoloji Enstitüsü'nde tedavisi süren küçük kız, aylarca hastanede yattı. Kemoterapiyle saçları döküldü. Moralini bozmadı. Kansere karşı zafer kazanmakta kararlıydı. Tek dayanağı annesi Mimine Kılıçtaş'tı. Annesi onu bir an olsun yalnız bırakmıyordu. İlköğretim okulunu bitirmişti ama hastalığı nedeniyle liseye kaydını bile yaptıramadı. Esmanur, hastanede yattığı günlerde, eğitimi için hastanedeki okuldan faydalanıyordu. 3 yıl boyunca uygulanan tedavide tümörün boyu biraz küçülmüştü ama yok edilememişti. Yapılan bir operasyonla kemikteki tümör temizlenmeye çalışıldı. Ama kanser artık yumuşak dokuya da sıçramıştı. Son olarak sol kolunun kesilmesi kararı verildi. Yine de son karar Esmanur ve ailesinindi. Esmanur, 14 yaşındaki minik yüreğine rağmen büyük bir olgunlukla kararı verdi. Kanseri yok etmekte kararlıydı. Bu uğurda kolunu kaybetmeye de razıydı. Metin Sabancı Baltalimanı Kemik Hastaları Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde geçen gün ameliyata alındı.

5 yıllık kontrol süreci
Uyandığında artık sol kolu yoktu. Ama yaşam umudu sonsuzdu. Küçük kız şimdi yaşama umutla tutunuyor. Taburcu edilen Esmanur, 5 yıl boyunca kontrol edilecek. Kanser vücuduna yayılmadığı sürece hastalığı yenmiş olacak. Gözleri umutla bakan küçük kız "Hayat kolum olmadan da güzel. Ama hayalim bana son teknolojiyle donatılmış bir protez kol takılması. Lütfen bana yardım edin. benim de kolum olsun" dedi. Annesi Mimine Kılıçtaş ise "Çok şükür emekli maaşıyla geçiniyoruz. Ama Esmanur'un yüzünün gülmesini istiyoruz. İnşallah kansere karşı zaferimizi de kazanacağız" diye konuştu.