Anadolu toprağının mektepsiz profesörü

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü UNESCO tarafından yaşayan insan hazinesi kabul edilen dev halk ozanı Neşet Ertaş, yaşamını yitirdi. "Sazını çalarken kendinden geçen Gönülden gönüle kapılar açan Aşkın dolusunu nefessiz içen Gönül delisini neyledin dünya..." Bu dizeleri yazan, kendisi gibi bir sazsöz ustası olan babası ardından ağıt edip yakan adamdı. Bozkırın Tezenesi, Anadolu'nun mektepsiz profesörü, "Köprüden Geçen Gelin'in, Zahidem'in, Tatlı Dillim Güler Yüzlüm'ün" babası Neşet Ertaş'ı 74 yaşında kaybettik maalesef. 1970'li yıllardan beri tanırdım Neşet Usta'yı. Anam Şükran Ay'la aynı gazinolarda, halk konserlerinde, plak çalışmalarında, Almanya dâhil pek çok turne mekânında aynı sahneyi paylaşmaları da da çoktu, babamla dostluk, arkadaşlık, gani muhabbetleri de.
BABASININ İZİNDE...
Bir yöre sanatçısının, yani mahalli bir sanatçının bunca tanınır olması, söylediği türkülerin dillere pelesenk, kuşaklara bağlaç olması zordur. Neşet Ertaş işte bunu da başarmış, en kibirli müzik çevrelerini bile etkileyip saygılarını kazanmış bir adamdır. Kırşehir, Çiçekdağı Kırtıllar köyü abdallarındandır. Müziğe başlamasını, "Dizinde sızıydı anamın derdi. Tokacı saz yaptı elime verdi. Yeni bitirmiştim üç ile dördü. Baban gibi sazcı oldun dediler" sözleriyle anlatırdı. İlk bağlamamı o alıp hediye etmişti bana daha 13'ümde. Üsküdar Toptaşı'nda, çoktan dalya demiş, ahşap köhne evimize gelmiş, babam merhum bahçe kuyusunda soğutulmuş karpuzu keserken o, "al bakalım delikanlı bu sana amca hediyesi" deyip uzatmıştı Yozgat işi kısa saplı sazı. Sonrasında yüzlerce kez mi desem o kadar çok buluşup, görüşüp, sohbetler kurduk ki. Folklorcu olmamı da büyük nebze borçlu olduğum Neşet Baba hem halk oyunlarını hem de folklor kültürünü öğrenmeme çok seviniyor, güya fark ettirip heyecanlandırmadan sınava çekiyordu beni o yıllarda. Sonra bir gün ben sormuştum ona:
Usta kralı olduğun ülkeyi bir de senden dinlesem ya.
O ne evlat. Ne ülkesi ne kralı?
Bozlak ülkesi. Kral da sensin elbette. Nedir bozlak ustam de hele?
Aferin evlat iyi sordun bunu. Bozlak... Bozlak, feryattır, haykırıştır Savaş'ım. Notaya gelmez, usul tutmaz. Bir okuduğun gibi bir daha okuyamazsın bozlağı. İçin yanarak, ciğerinden-kalbinden üzüp de çıkar bozlakta sesin.
BOZLAK RİCASI
Eloğlunda var mı böylesi?
Yabancının operası da öyledir zehabımca. Adam serbest serbest okuyor haykırıyor orada da. Türk'ün operası da bozlaktır yani. Ben bunu Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası'nın şefine söyledim. Hem de Abdullah Gül'ün yanında söyledim. 'Orkestranız bozlak çalsın, derleyip uyarlasanıza bozlaklarımızı. Gâvurun bestesini yine onlara çalıyorsunuz misafir geldiklerinde, manasız bu' dedim.
Ne oldu sonra?
Cumhurbaşkanımız Gül de sordu şefe: 'Neden yapmıyorsunuz güzel bir fikir bu' deyip talimat verdi. Yapın, Ertaş'la gelip dinleyeceğiz' dedi. Orhan Gencebay yanımızdaydı. 'Yapmayacaksanız Orhan yapar, hem de en kralını yapar' dedim. 1 yıldır ses seda yok. İşte bu dertleşmenin üzerinden 3 yıl geçti. Neşet Usta'nın Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası'nın şefine söylemesinin üzerinden 4 yıl geçmiş. Sonuç ne bilmiyorum, yetkililer yanıt verirse sevinirim. Ancak Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası'nın Ertaş'ın içinde ukde kalan Bozlak çalma isteğini bir gün gerçekleştireceğine inanıyorum.