"Beni Büyükada'ya vatanıma gömün"

Türkiye'den Yunanistan'a sürgün edilen Büyükadalı Rumların hikâyesini yazarak gündeme gelen Fıstık Ahmet, 54 yıl önce yaşanan 6-7 Eylül olaylarının ardından göç eden Türkiyeli Rumların hikâyelerini aktardı yeni kitabında. 'Neden göç ettiniz?' ve 'Hayatınızdan memnun musunuz?' soruları çerçevesinde 'Bir Başka Kentte Ölümü Beklemek' adıyla topladı. Görüşmelerde adanın kaybolan renklerini, hayatlarının önemli kararlarını ve sonuçlarını anlattı. İşte kitaptan birkaç hüzünlü hikâye:
'TÜRK KIZA AŞKIMDAN KAÇTIM'
Bir Türk kızı çok sevdim. Ailesi Hıristiyanım diye karşı çıktı. Ağabeyi ölümle tehdit etti. Annem babam korktu; 'Git, kaç git buradan' diye baskı yaptı. Atina'ya aşkım yüzünden geldim. Unutmam hiç de kolay olmadı. Mektuplaştık uzun süre. Bir kız arkadaşının adresine yolluyordum mektuplarımı. Atina'ya kaçıp gelmek istedi, olmaz dedim. Ağabeyi belalı biriydi; bizi burada da bulurdu. Sonunda evlendirdiler onu. Ben de evlendim ama ondan çok sonra. Şimdi yılbaşında, Noel'de, Paskalya'da, bayramlarda ya telefonlaşır ya da mesajlaşırız. Saygılı bir dostluğumuz oluştu. Keşke evlenebilseydik. İyi kızdı.
'MEZARLAR TAHRİP EDİLDİ'
Bak sana bir şey söyleyeyim; yere düşen Yunan bayrağını çiğnemeyip yerden kaldıran Atatürk nerede, bizi rehin ya da esir görüp sınır dışı eden İnönü nerede? Devlet adamı olmak kolay değil. Dedemin anlattığına göre, 6-7 Eylül'de mezarlarımız tahrip edilip, ölülerin kemikleri çıkarılıp kırılmış ve etrafa savrulmuş.
'BEN BURAYA AİTİM'
Ben Atina'ya ait değilim. Beni vatanıma, Büyükada'ma gömün. Annemin, babamın, amcalarımın, teyzelerimin, dedemin yanında huzur içinde yatayım. Biliyorum ki orada, Büyükada'mda cansız bedenimle ve Tanrı'nın huzurundaki ruhumla sonsuzluk içinde yaşayacağım. Huzura ancak orada varacağım.

BÜYÜKADALI "FISTIK AHMET"
Büyükada'nın yerlisi Ahmet Tanrıverdi'ye arkadaşları, fıstık yeşili gözleri nedeniyle "Fıstık Ahmet" demeye başlamışlar daha çocukken. Göç eden azınlıkların öykülerini yazmış ve aktarmış okurlarına.