Bütün ilişkileri değişti

"Soğuk bir kış günü İzmir'in o efsane takımı Altay, 3 büyüklerden birini hacamat etmiş. Taraftarlar Alsancak'a yürüyor. Altay'ın kadrosunun en şahane olduğu dönem, 1976-77 yılları... Takımda 3 Mustafa oynuyor, Büyük Mustafa (Denizli), Arap Mustafa ve küçük Mustafa. Ekle yanlarına Tanzer'i, Mithat'ı, Ahmet'i, Zinnur'u, daha sonra Bilal'i... Hele ki Erol (Togay) ve artist gibi Şeref'i... İzmir'e geleni koltuğunun altında birkaç golle memleketlerine yolluyorlar. Altay gururumuz. O zaman her maçtan sonra hedef Cafe Plaza... Biz keyifle içkimizi yudumlarken, sarışın güzel bir kadın içeri giriyor ve bara kuruluyor. Sigarasını masanın üstüne koyuyor. Bizi başıyla selamlayıp, siparişini 'Martini' olarak veriyor. Kendinden emin, gayet rahat ve o zamana pek de uymayan özgür tavrı ilgimizi çekiyor. Arkadaşım 'Kim bu?' diyor sessizce.
DANS İÇİN YARATILMIŞ
Anlatıyorum. Geçenlerde arkadaşlarla Amerikalılara ait NCO Klup'te gördüm onu. Zenci bir Amerikalı ile dans ederken... Adının Hatice olduğunu söylediler. İnan bana Türk kızı olduğunu duyduğumda şok oldum. Hatta gurur duyduğumu söyledim. Adam Amerikalı, hem de zenci. Vücutları sanki dans için yaratılmış. Ee müzik de onların. Ama Hatice? Olmaz böyle dans eden bir Türk kızı. Hafif yanık tenli, dalgalı sarı saçları ile fazla bir kadın. "Çılgın bu" dedim, hayretle. Sanki dans için yaratılmış. Bu manzara sadece Gene Kelly'li, Fred Astaire'li Amerikan filmlerinde olur sanırdım! Bir saatten fazla dans ettiler. Harikuladeydi... Kıvrak iki vücut, gözleri aşk konuşan 2 çift göz. Adam da adam hani, yakışıklı bir zenci. Kibar ve zarif. O da sıradışı bir tip. Bir müddet sonra, Hatice'nin o Amerikalıyla evlendiğini ve bir kız çocuğu dünyaya getirdiğini duymuştum. İşte o kız, geçen hafta aramızdan ayrılan Defne Joy Foster'dır. Deli Hatice'nin kızı. Allah Defne'ye rahmet eylesin. Mekânı cennet olsun. Hatice'ye de İlya peygamber sabrı dilerim."