Beş parasız mutlu bir hayat sürüyor

Adı, Heidemarie Schwermer. İkinci Dünya Savaşı yıllarında Doğu Prusya topraklarında doğdu. Ancak ailesiyle birlikte Ruslar tarafından Almanya'ya yollanan mültecilerin arasına katılmak zorunda kaldı. Alman topraklarına ayak bastıklarında ailesi beş parasızdı. Şimdiyse kendisi, gönüllü olarak "beş parasız" bir yaşam sürüyor. Bir zamanlar Dortmund'da psikoterapistti. 1996'da işini bıraktı; kiralık evinden çıktı; tüm malvarlığını sevdiklerine hediye etti, banka hesaplarını kapattı; sağlık sigortasını iptal etti. Ayda bin doları bulan emekli maaşını ihtiyacı olanlara vermeye başladı. O günden beri paranın icadından önce insanlığın başvurduğu "takas" yöntemiyle yaşıyor. "Parasız" mutlu bir hayat sürdüğünü söylüyor. 69 yaşında ve iki çocuk annesi Schwermer'den 15 yıldır paraya gerek olmadan, yardımlarla sürdürdüğü yaşamı dinleyelim:
Nasıl başladı bu parasız yaşam? Dortmund'da fakir insan çok. Onlara yardım etmek istedim. İnsanların parayla değil de, eşya veya yiyecek karşılığında alışveriş yaptığı, yani takas yaptığı bir grup kurdum. 17 yıl önce başlayan bu girişim, bazı şeyleri değiştirdi. Giderek daha az paraya ihtiyaç duyar oldum. Bir yıl parasız yaşamayı denemek istedim. Bu yıl, 15'inci yılımdayım.
Peki aileniz, çocuklarınız, arkadaşlarınız bu yeni yaşam tarzınızdan endişe etmedi mi? Kızım ve oğlum önceleri kahroldu. Ama şu anda annelerinden memnunlar. Arkadaşlarım da. Eşimle uzun zaman önce ayrıldık.
Şimdi yaşamınızı nasıl sağlıyorsunuz, karnınızı nerede doyuruyorsunuz, aç kalırım diye korkmadınız mı? İlk başlarda korktum tabi. Ama zaten bu yaşam biçiminde yarın ne olacağını bilmemek size çok şey öğretiyor. Onun dışında seyahat etmeyi seviyorum. Almanya'yı dolanıyorum. İnsanlar yokken, tatildeyken ben evlerine göz kulak oluyorum. Apartmanın çöplerini çıkarıyorum, çimleri biçiyorum. Evinde kaldığım insanlar bunun karşılığında buzdolabını dolduruyor. İnternet ve telefon olanağı tanıyorlar. Barter usulü yani... Örneğin üç aylığına kuzeydeki Wilhelmshaven kentinde böyle bir evde kalıyorum. Bazen bu yaşam tarzını anlatmam için çağırıyorlar.
Peki sizin en azından sağlık için paraya ihtiyacınız yok mu? Doktora gitmiyorum. Nadiren hasta oluyorum. Hastayken de kendi çabalarımla iyileşmeye çalışıyorum.

'Başka değerlerle yaşamayı öğrenmeliyiz'
İnsanlar sizin asalak gibi bir yaşam sürdüğünüzü düşünebilir ama? Evet böyle eleştiriler oldu ama artık kendimi savunmuyorum. Hafta bir gün beş saat Almanya'nın tüm kentlerinde bulunan ve yemek dağıtan bir hayır kurumunda çalışıyorum. Günlerim dolu. İki aydır günde üç saat üçüncü kitabımı yazıyorum. E-postalarıma ve telefonlara cevap veriyorum. İnsanlar bana sürekli sorunlarını anlatıyor, ben de yardımcı olmaya çalışıyorum.
Nasıl tavsiyelerde bulunuyorsunuz? İnsanlar size nasıl ulaşıyor? İnternet sitem üzerinden ulaşıyorlar. Kütüphanelere, okullara ve bazı özel gruplara davet üzerine gidiyorum. Konuşmalarımda yeni bir felsefeden bahsediyorum. Bu yaşadığımız tüketim ortamı, dünyanın en iyi yaşam tarzı değil. Başka değerlerle yaşamamız gerek. Birlikte yaşamayı öğrenmemiz gerek. Birbirimize karşı sevgi ve güven hissetmemiz gerek. Birbirimize karşı değil, birlikte yaşamayı öğrenmemiz gerek. Üçüncü kitabım da bunu anlatacak zaten. Sadece insanların kendi akıllarına yatan yaşam şeklini ve insanlarla daha çok iletişim içinde olabileceklerini anlatmaya çalışıyorum.
Demek iki kitabınız daha var? Evet, bu yaşama geçtiğim ilk yıllarda insanlar hep nasıl yaşadığımı merak ediyordu. Ben de kitap yazdım. İlk kitabımdan çok para kazandım. Tüm parayı sokaktaki insanlara dağıttım.

Hayatı belgesel oldu
ALMAN Heidemarie Schwermer'in hayatı Norveç-İtalya ortak yapımı olarak beyazperdeye aktarıldı. Living Without Money (Parasız Yaşam) isimli belgeselin çekimleri boyunca, Schwermer'in hayır kurumlarındaki etkinlikleri, verdiği seminerler ve sürekli gezgin hayatı kamera kayıtlarına alındı.

ONA KULAK VERİN
Parasız hayatı seçen Heidemarie Schwermer, yardım kuruluşlarında çalışıyor, ihtiyacı olanlara el uzatıyor. "Yarın endişesi olmadan yaşamak güzelmiş" diyor.
ŞULER GÜNER