İsmini bile bilmedikleri markalı ayakkabılarla...

Onların ismi Ayşe, Elif, Sude, Mehmet, Cemal, Keko,Filiz ve adını sayamadığımız birçokları. İsimleri farklı da olsa hepsinin gözünde ortak bir hüzün var. Depremde evlerini, oyuncaklarını, okullarını ve arkadaşlarını kaybettiler.
İLK KEZ PAMUK ŞEKER
Elazığ'da meydana gelen depremin minik tanıkları, depremin birinci haftasında yeni yaşamlarına uyum sağlamaya çalışıyorlar. Sabahları sıcak evlerinde değil, Kızılay çadırlarında uyanıyorlar. Moloz yığınlarının arasında oyunlar oynayarak çevrede olan bitenleri anlamaya çalışıyorlar. Kimi kardeşini kaybetti depremde, kimi anne ve babasını. İlk defa tanıştılar pamuk şekerle, futbol topuyla, hiç ismini duymadıkları markalı ayakkabılarla. Bilmedikleri yerlerden gelen tanımadıkları ağabeyleri ve ablaları onlara yeni elbiseler, oyuncaklar ve ayakkabılar verdi. Televizyonda gördükleri ünlü kişiler de onların yanındaydı ve yanaklarını okşuyordu. Her ne kadar objektiflere gülümseseler de deprem çocuklarının gözlerinde ortak bir hüzün göze çarpıyor. Çocukların hemen hepsi okulu özlediklerini söylüyor ve yıkılan okullarının tekrar yapılmasını istiyor.