Kimliksiz ölmek istemiyor

Gençliğinde bir kez evlenen ve 1 kızı doğan İsa Çelik, önce kızını, sonra da eşini kaybetti. Yıllarca çobanlık yaparak yaşamını sürdüren Çelik, yaşlandıktan sonra hiçbir iş yapamadığı için yardıma muhtaç duruma geldi. Kimliği olmadığından, ne yeşil kartı ne de sosyal yardımlaşma fonunda kaydı bulunuyor.
Iğdır Yenimahalle'de mahalle sakinleri İsa Çelik için bir hayırseverin tarlası yanına aralarında para toplayarak 2 gözlü bir ev yaptılar. Çelik, şimdi bu iki gözlü evde tek serveti olan tavukları ile yaşıyor. Çelik, yaşam hikayesini şöyle anlattı:
"Ben küçüktüm annem vefat etti. Sonra babam başka bir kadınla evlendi ve kısa bir süre sonra babam da hayatını kaybedince üvey annem beni evden kovdu. Günlerce dışarıda kaldım. Sonra bizim köyümüze yayla için gelen Musa Anar beni aldı yanına. Ben yıllarca onun yanında yaşadım. Çobanlık, hamallık yaparak geçimimi sağladım, şimdi yaşlıyım çalışamıyorum. Kimsem yok, kimliğim, yeşil kartım yok. Onun için devletten bir yardım alamıyorum. Bana devlet sahip çıksın ve adıma bir kimlik çıkarsınlar. Askere bile gitmedim. Ölmeden önce kimlik sahibi olmak istiyorum."
Yenimahalle sakinlerinde Zahir Argış, "Ben kendim 50 yaşındayım. Ben kendimi bildim bileli İsa amca yetişkin bir adamdı. Eskiden kendi geçimini çalışarak sağlayabiliyordu. Artık yaşlandı, değnekle zor yürüyor. Kimliği olmadığından kömür, gıda yardımı alamıyor. Herhangi bir maaşı da yok. İşte cuma günleri mahalleli, biz ve komşularımız patates, ekmek şeker, çay benzeri gıdaları veriyoruz. Biz Zahir Argış'ın kimliğini çıkarmak için, kendi aramızda para topladık Sarıkamış'a gittik, fakat dede köyünü tanıyamadığı için köyünü bulamadık. Bunun için de kimliğini bir türlü çıkaramadık. Kaydı olmadığı için, yeşil kartı da yok. Bazen hastalandığında hastaneye götürdüğümüzde yanında refakatçi olarak gidenler doktorlara rica ederek, bazen para ödeyerek, tedavisini bu şekilde yaptırıyorlar. İlaçları da hayırseverler alıyor." şeklinde konuştu.