Kod adı Victor'du ama Saddam olarak öldü

Amerikalı Başçavuş Hemşire Robert Ellis için sıradan bir iş günüydü. Hemen her gün saldırıya uğrayan Bağdat'ın göbeğindeki askeri cezaevi hastanesinde günleri, yoğun ve hareketli geçiyordu. Cezaevindeki VIP hastaların bakıcısı görevini bırakırken, en deneyimli hemşire Ellis'e, "Bu işin altından bir tek kalkabilirsin" demişti. Bu, Ellis için toplam 102 hasta, yani hükümlü demekti. Yargılanmayı bekleyen onca Iraklı üst düzey hükümlünün arasında en önemlisinin kod adı Victor'du. Yüksek tansiyon sorunu bulunan Victor'la tanışmak üzere hücresine gitti. "Merhaba adım Robert Ellis, yeni hemşirenizim. Bakımınızdan ben sorumlu olacağım." "Memnun oldum. Ben Saddam Hüseyin, Irak Devlet Başkanı." Erkek hemşire Ellis'in "Bay Saddam Hüseyin" ile tanışması, Ocak 2004'te eski Bağdat Havaalanı binalarından dönüştürülen Camp Cropper Askeri Cezaevi'nde böyle bir rutinde gerçekleşti. Bir yıl önce Uluslararası Bağdat Havaalanı'ndan özel jeti havalanan Irak Lideri Saddam Hüseyin, şimdi o alanda yere çakılmış durumdaydı. Bir Hollywood filmi olan Kızıl Şafak isminin verildiği operasyonda, 13 Aralık 2003 günü Tikrit'te bir sığınakta yakalanarak Camp Cropper'e konulan Saddam, Ellis için sadece bir hastaydı: "Onunla ilk karşılaştığımda nefret veya öfke hissetmedim. Yapılacak o kadar çok işim vardı ki Saddam'la tanışacağım için heyecanlanmak da aklıma bile gelmedi."
'KÜBA PUROSU İYİ GELİYOR'
Sivil yoğun bakım ünitesi hemşireleriyle karşılaştırıldığında, Başçavuş Hemşire Ellis'in işi biraz daha kapsamlıydı: "Hiper tansiyondan kireçlenmeye, kalp rahatsızlarından şekere, hatta obeziteye kadar değişen pek çok hastalıkları vardı. Görevim onların sağlıklı olmasını sağlamaktı. Çünkü sorgulanmaları için sağlıklı olmaları gerekti." Saddam'ın Küba purosu tellendirince düştüğünü iddia ettiği yüksek tansiyon dışında, ciddi bir sorunu yoktu. Saddam, iletişimde olduğu doktoru ve kendisini sorgulayan FBI ajanı George Piro dışında en sık görüştüğü hemşiresiyle yakınlık kurmaya başladı. Her üç ayda bir doktoru değişirken, sabit kalan tek kişi hemşiresi Ellis'di: "Zamanla bana güvendi. Bir keresinde ilaçlarını alırken, 'Ben de küçük kızım Hala'ya midesi bozulduğunda bu ilaçtan verirdim' dediğini hatırlıyorum." Yeni hastası uyumluydu, Ellis'in başını sadece bir gün ağrıttı: "Çok muntazam yemek yerdi. Ama bir gün kapı altından yemek uzatılmasına tepki gösterip yemeyi reddetti, açlık grevine gitti." Saddam sağlıklı bir şekilde idama yol alırken; zamanını hücresinde Kuran ve kitap okuyarak, ibadet ederek veya yürüyüş yaparak geçiriyordu: "Yaptığı hiçbir şeyden de pişman değildi. Ne yaptıysa Irak için yaptığını söylüyordu. Hiç kimseyi hiç bir şey için suçlamıyordu. Ama ülkesini işgal ettiği için Amerika'ya kızgındı. Ölümden korkmuyordu. Cesur bir şekilde ölmeyi dört gözle bekliyordu. Adını tarihe ezik, korkak biri olarak değil; şehit olarak yazdırmak istediğini söylüyordu."
'BEN DE SENİN AĞABEYİNİM'
Temmuz 2003'te oğulları Uday ve Kusay bir operasyonda öldürülen Saddam yalnız değildi. Ağır hasta olduğu haberi gelen Ellis'in ağabeyi de hayata gözlerini yummuştu: "Onunla ilgili beni şaşırtan tek şeyi o gün yaşadım. Ağabeyimi kaybettiğimi söylediğimde bana sarıldı ve 'Ben de senin ağabeyinim' dedi." Ellis'in görev süresi dolmuştu. Ağustos 2005'te Saddam Hüseyin'le vedalaştı. Hemşire, ABD'nin Missouri eyaletindeki evine doğru yola koyuldu. Hastanın yaşam süresiyse 30 Aralık 2006 günü doldu. Saddam Hüseyin, insanlık suçu işlemekten ölüm cezasına çarptırılarak idam edildi. Ellis, Saddam'ın ölüm haberini St. Louis şehrindeki Barnes Musevi Hastanesi'nde aldı. Ameliyat hemşiresi olarak çalışmaya başlayan 58 yaşındaki Ellis'in artık anlatacak bir hikayesi vardı, ancak 2009'a kadar yayınlayacak kimseyi bulamadı. Şimdi işinden arta kalan zamanlarda Eylül ayında piyasaya çıkan "Victor'un Bakımını Üstlenmek" isimli kitabının tanıtımını yapıyor. Günlük hayata tamamen uyum sağlamış. Elinin paslanmaması için atış poligonlarına gidiyor. Formda kalmak için spor yapıyor, dans ediyor. Ama Saddam'ın kendisi üzerinde İngiliz Hasta etkisi yarattığını inkâr etmiyor: "Ölene kadar onun etkisinden kurtulacağımı sanmıyorum."