"Ne yaşar ne yaşamaz" kardeşlerin vatan özlemi

12 Eylül öncesi ve sonrasının ateşten günleridir... Eylemciler kadar örgütlere yardım ve yataklık edenlerin bile başı bin derde girmekte, gözaltılar, işkenceler, idamlar sürüp gitmektedir. İstanbul Salacaklı Alp Tolunay da gördüğü baskıların giderek artması üzerine eşi Cavidan ve 1.5 yaşındaki kızları Şemsa'yı alıp deniz yoluyla adalarından birine kaçtıkları Yunanistan'a iltica talebinde bulunur. Yunan makamları da onları ünlü Lavrion Mülteci Kampı'na yerleştirir. Aradan acı, özlem ve yıpratıcılıkla dolu 10 yıllar geçer...
EHLİYET BİLE ALAMIYORLAR
Ve işte şimdi Atina'da karşımda duran 26 yaşındaki güzelim genç kız, bir zamanlar mülteci kampının maskotu olan Şemsa bebekten başkası değil. Anadili dışında Yunanca, İngilizce, Fransızca bilen, Kalamata Kent Televizyonu'nda sunucu asistanlığı yapan, şehir tiyatrosunda başrol oynayan, genç bir fotomodel olmuş... Yunanistan'da Yonca ve Levent adlı iki de kardeşi doğmuş. İkisi de bilgisayar eğitimi almışlar ve büyük şirketlere teknik destek hizmeti veriyorlar. Ancak hepsi gayrı resmi oluyor bu işlerin. Çünkü iki kardeş "Yaşar yaşamaz" statüsünde. Ne Yunan, ne Türk, ne de Haymatlos kimlikleri var. Ehliyet almaları bile imkânsız. Belgesizlikten ana yurtlarına da bir kez olsun gelemediler.
'BİR ENGEL YOK, GERİ DÖNÜN'
Bir süre önce Alp Tolunay'ın İstanbul'daki hasta kardeşi, Cumhurbaşkanlığı'na, "Kardeşim dönüp bana baksın. Ama önce araştırın, gelince tutuklanır mı?" diye mektup yazmış. Cumhurbaşkanlığı hemen araştırmış ve resmi cevap yollamış, "Gelebilir, hiçbir soruşturma, hüküm yok" diye. Türk Konsolosluğu da bu yazıyı görünce, "İlticanızı geri çekin hemen yollayalım sizi Türkiye'ye" diyerek yardımcı olma sözü vermiş. Onlar da sevinerek Yunan makamlarına koşmuşlar. Ancak 6 aydır savsaklamış Yunanlılar... Meğer Avrupa'dan barındırdıkları mülteci başına para aldıkları için, sayının azalmasını istemiyor, kaçan mültecileri bile halen Yunanistan'da gösteriyorlarmış. Her mülteciye verilmesi gereken 400 dolardan ise tek bir sent alamamış hiçbir sığınmacı. Şimdi üç kardeşin hafta sonu Atina'ya gelecek olan Başbakan Tayyip Erdoğan'dan bir ortak ricaları var: "İstanbul'u, Türkiye'mizi, kendi insanlarımızı görmek, bilmek istiyoruz. Kimlik sahibi ve özgür olmak, anavatanımızda yaşlanıp ölmek istiyoruz..."