Robotları sayesinde yatağa bağlı değiller

Teknolojinin insanın tüm fiziksel sorunlarına çözüm bulacağına gün geçtikçe inanıyorum. Daha önce görüştüğüm Japon robot uzmanı Dr. Hiroshi Ishiguro, kendi geminoid'ini (insan görüntüsünde ve insan hareketlerini yapabilen robot) yaratmış ve üniversitede eğitim verdiği sınıfa koyduğu robotunu uzaktan yöneterek ders vermişti. Bu teknoloji, şimdi insanların yararına sunulmuş durumda. Yaralanmalar; yatağa bağlayan hastalıklar, bağışıklık sistemindeki bozukluklar ve bazı fiziksel engeller insanın sosyal yaşamını kısıtlamaya devam edecek sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Artık siz evdeyken robotunuz sizin yerinize bulunmanız gereken mekana gidiyor. Siz o mekanı hissetmekle kalmıyor, insanlarla iletişim halinde olup, arkadaşlarınıza şaka bile yapabiliyorsunuz. ABD'nin New York kentinde yaşayan yedi yaşındaki Devon Carrow'un yüzü, be bekken dudaklarında kurabiye parçası kalan annesi onu öptüğünde arı kovanına girmiş gibi şişti. Üç ay sonra fıstıkla olan teması ise haftalarca oksijen çadırında kalmasına neden oldu. Doktorların ağır bir alerjisi bulunan Devon'ın bırakın yasak şeyleri yemesinin, kalıntılarıyla temas etmesinin bile hayatını riske sokacağını, çocuğun anafilaktik şoka (vücudun alerjen maddeye karşı oluşturduğu ciddi reaksiyon) girip hayatını kaybedebileceğini söylemesi, gelecekteki yaşamının tamamiyle değişmesi anlamına geliyordu.

ETKİNLİKLERİ KAÇIRMIYOR
Devon bir süre öncesine kadar eve bağımlı, annesinin deyimiyle bir "balon çocuk" olarak yaşadı. Annesi sinemada oturduğu koltuğa evden getirdiği örtüyü serdi. Patlamış mısırını da evden getirdi. Devon nasıl arkadaş edinecekti? Parfüm ve yumuşatıcıların nefessiz bıraktığı Devon'ın arkadaşları, onu ziyarete gelmeden önce duş yapmak ve üzerlerini değiştirmek zorundaydı. Annesi yedi yaşına gelene kadar onu tehlikelerden korudu. Ancak artık okula gitmesi gerekiyordu. Okulda fıstık ezmesine maruz kalıp şoka girmesi riskini alamazdı. O yüzden Devon'ın yerine okula VGo robotu gitti. Onun yerine dersi dinleyen, arkadaşlarıyla okul koridorlarında gezinen bir avatar (temsili görüntü) vardı artık. "Televarlık platformu" olarak tanımlanan VGo, 1 metre 20 santim uzunluğunda bir robot. Tekerlekli robotun "baş" kısmındaysa bir ekran. Devon bu ekrandan her şeye 360 derecelik bir açıyla bakıyor. Aslında bilgisayarındaki web kamera görüntüsünü o ekrana veriyor. VGo'yu, odasından bilgisayar ve kablosuz iletişim teknolojisi yardımıyla yöneten Devon, sınıftaki bütün etkinliklere katılıyor. Arkadaşları da onu ekrandan görüp, robota, "Devon" diye sesleniyor. Devon arkadaşlarıyla şakalaşıyor, onlarla okul koridorlarında "yürüyor." Kütüphaneden kitap seçiyor. Sınıftaki "yerini" alıp dersi dinliyor. Katılamadığı etkinlikler ise beden eğitimi dersi ve öğle yemeği.

ROBOTU, ÖZGÜRLÜĞÜ DEMEK
Lyndon Baty'nin bağışıklık sistemi de Devon'unki kadar kırılgan. Teksas eyaletinin Knox City kasabasında yaşayan 16 yaşındaki Lyndon için VGo özgürlük demek. Polikistik böbrek hastalığı nedeniyle bağışıklık sistemi çöken ve çocukluğunu yatakta geçiren Lyndon, bu teknoloji sayesinde arkadaşlarıyla iletişime geçiyor. Lyndon'ın artık sabah kalkmak için iyi bir nedeni var: Kahvaltısını yapıyor ve zilin çalmasını bekliyor. Robotu onun yerine okulda gezinirken koridorda karşılaştığı arkadaşlarına "Merhaba Molly" "Nasıl gidiyor Jack?" diyecek. Uzun süredir sadece anne ve babasıyla arkadaşlık etmek zorunda kalan Lyndon bir sosyal hayatı olduğu için çok mutlu. Siz Avatar'ın hâlâ hayal dünyasında gezinen bir film olduğunu düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Çünkü teknoloji, gerçek dünyada herkesten avatar yaratmayı başarmış görünüyor. Devon ve Lyndon, bunlardan sadece ikisi.
KABLOSUZ İNTERNETLE ÇALIŞIYOR
2010'dan bu yana piyasada bulunan VGo 6 bin dolara satılıyor. Skype kalitesinde görüntü veren robot Wifi (kablosuz) internet bağlantısının bulunduğu her ortamda kullanılabiliyor. Bu teknoloji harikası robot, sadece öğrenciler için değil, yetişkin hastalar veya bir yerde fiziksel olarak bulunmak isteyip de bulunamayan herkese çözüm sunuyor.