SABAH yazarı Tulu Gümüştekin, 7 yıl önce tatilini geçirdiği İtalya'nın Sardunya Adası'nda karaciğer rahatsızlığı nedeniyle 47 yaşında hayata veda etti. Her yıl ölüm yıldönümünde gazeteye ilan veren annesi Sevgi Gümüştekin, "O benim her şeyimdi, hem arkadaş hem kardeş gibiydik. Her yıl gazeteye ilan veriyorum. Sesimi duysun diye yapıyorum. Başka türlü ulaşamam ki ona, belki bunu haber alır diyorum" dedi.
Dilan KAYA/SABAH
SABAH Gazetesi yazarı ve iş kadını Tulu Gümüştekin, 2 Ağustos 2015'te Sardunya Adası'nda tatil yaptığı sırada aniden hayatını kaybetti. Gümüştekin, uzun süredir karaciğer rahatsızlığı nedeniyle tedavi görüyordu. Ölümünün yedinci yılında gazeteye verdiği duygu dolu ilanla kızına seslendiğini dile getiren anne Sevgi Gümüştekin, kızı Tulu Gümüştekin'i SABAH'a anlattı.
Yıllardır acısının dinmediğini ifade eden anne Gümüştekin, "O benim her şeyimdi, bir parçamdı. Öyle çok yönlü bir çocuktu, sevgi dolu ve masumdu ki anlatamam size. Herkese inanırdı, dürüsttü, akıllıydı. İşinde çok başarılıydı, buna mukabil çocuk gibi temiz ve saftı, insanlara çok çabuk inanırdı. Biraz da onun yüzünden kaybettim onu çünkü çok hayal kırıklığına uğradı kızım. Hepsini içine atardı" şeklinde konuştu.
"O NASIL İSTİYORSA BEN HALA ÖYLE YAŞIYORUM"
Kızının fotoğraflarının evin her köşesinde olduğunu ve hala onunla yaşadığını söyleyen Gümüştekin, şöyle devam etti: "Benim hep bakımlı ve şık olmamı isterdi. Arkadaş gibi, iki kız kardeş gibiydik. O nasıl istiyorsa ben hala öyle yaşamaya çalışıyorum. Her sene gazeteye ilan veriyorum, içimden öyle geliyor. Sanki ona sesleniyor gibi hissediyorum. Sesimi duysun diye yapıyorum. Başka türlü ulaşamam ki ona, belki bunu haber alıyordur diyorum."
"VAROLUŞUNA ŞÜKREDEREK HAYATI KUTLAMAYA DEVAM EDEBİLSEYDİM"
Anne Sevgi Gümüştekin gazeteye verdiği duygu dolu ilanda "Seni kucaklamaya, sevgiyle öpmeye varoluşuna şükrederek hayatı kutlamaya devam edebilseydim" ifadelerini kullandı ve Hz. Mevlana'nın şu dizelerine yer verdi:
"Ayrılıktan parçalanmış bir yürek
İsterim ben, derdimi dökmem gerek.
Kim ki aslında ayırmış canını,
Öyle bekler, öyle vuslat anını.
Ağladım her yerde hep ah eyledim,
Gördüğüm her kul için dostum dedim.
Herkesin zannında bir dost oldum ama,
Kimse talip olmadı esrarıma."
