Yaman şimdi öldü

Yüzünde muhteşem aşkından kalan yıllanmış acılarla / 'Muhteşem on yıl'dı yazdığın o 'Yaman' sevda.../ Peki nasıl hangi ara kaçıp gittin 'Koca Adam'a / Yine onun koynuna, sarılıp uyumaya... İçimden gelenleri ak kâğıda böyle çiziktirdim ve tüm sevenleri gibi Bebek Camisi'nden uğurlamaya gittim Meral'imi. Avludan taşan acıyı, ıstırabı, sahici hüzünleri izledim, gözledim orada. Törenin özeti: En yakıcı cümleyi Yaman Okay'ın kız kardeşi, yani Meral'in görümcesi Arzu söyledi: "Abim Yaman asıl şimdi öldü Savaş. Meral'le bir yanı olsun yaşıyordu ama o da yitti gitti." Hele Sezen'in hallerine göz tanığı olmak bile içini kezzaplıyordu insanın. O küçük dev kadın tepeden tırnağa eleme, hıçkırığa, kedere kesmiş, kadim Bebek Kahve'nin iç kuytusunda eriyor, un ufak olup buharlaşıyordu sanki. Elini bir an bırakmayan oğlu Mithat Can, yanı başına sokulup diğer elini sıkıca kavrayan Yılmaz Erdoğan, bu tonlarca ağrıya ortak olmak için çırpınan Sırrı Süreyya Önder. O arada geliveren, kuzeni Erdoğan Arıca'yı henüz kaybetmiş Kadir İnanır'ın telefonu da, duygu paylaşması da söndüremiyordu Sezen Aksu'nun harlı dost ateşini.
EY GİDİ SACAYAK
Tarık Akan'a da takıldı gözüm. Onlar bir zaman ayrılmaz üçlüydü, üçüz kardeşler sanırdı dışarıdan bakan. Setlerde, evlerde, Çiçek Bar gecelerinde ve her an her yerde yüzlerce anıyı biriktirecek sacayağıydılar iyi bilirim. Dudakları titreyip, sesi solgunlaşarak "Tükenmiş hissediyorum kendimi Savaş" deyişi bu yüzdendi usta oyuncunun. Oktay Kaynarca "Teyzemi kaybettim. O bana yeğen ben ona teyze derdim. Kolum kopsa bu kadar kanardım sanki" diyordu. Sanatçılar bir yana, sokaktaki yurttaşların bile son görev için akın akın gelmesi, en çok da semt esnafı ve sakinlerinin akın edişi, gözlerindeki tarifsiz üzünç, yüzlerdeki küskün ifade Meral'in ne kadar sevildiğinin iz düşümü ve abartmasız söyleyeyim, iri kıyım bir 'Bebek' ağlamasıydı. Daha ne anlatayım ki dostlarım. Vay gidene... Vay Meral'imize...