Yeni yüz yeni hayat

Son aylarda satışlarını ve etkisini giderek artıran haber dergisi Aktüel, son sayısında bir kez daha bombayı patlattı. İşte o haber...
Yüz nakline karar verme aşaması nasıl oldu, anlatır mısınız?

2004'te İstanbul'daki ağabeylerimin yanına gittim. Beni Şişli Etfal'deki doktorlara gösterdiler. İki yıl boyunca birkaç küçük estetik operasyon geçirdim. 2001 Mayıs'ında da Ankara'ya askeri hastaneye gittim. Ancak beni kabul etmediler, asker olmam gerekiyormuş. Ama ben buna rağmen Ankara'da kaldım bir süre, tüm devlet büyükleri oradaydı, elbet bana yardım edecek biri çıkardı. Sağlık Bakanlığı'nı buldum. Durumumu görünce Antalya Valiliği'ne dilekçe yazdılar. Türkiye'de ilk kez bir yüz nakli yapılacağından haberdar oldum. Ömer Özkan hoca ile tanışmam böyle oldu. Akdeniz Üniversitesi'ne geldim hemen, hocamla riskleri konuştuk ve ameliyata karar verdik. Böylece bize nasip oldu ilk yüz nakli.
* Ne gibi riskleri vardı?
Ameliyattan sonra bir süre yiyecek, içeceklerime dikkat etmem gerekti. Diyabetik yiyecekler yedim hep, yeşillik hiç yemedim. Maskeyle dolaştım. Ölüm riski vardı.
"Bir dostum rüyasında yeni yüzümü görmüş"

* Ameliyat öncesinde ya da sonrasında rüyalarınız nasıldı?
Ben hiç rüya görmedim. Ama çok yakın bir dostum daha ameliyat fikri bile ortada yokken beni yeni bir yüzle görmüş rüyasında. Ama anlatmamıştı rüyasını. Ameliyat olduktan sonra söyledi bana.
* Peki siz hiç yüzünüzle ilgili rüyalar görmez miydiniz?
Hayır. Neden derseniz çünkü ben hayatımdan memnundum. Çünkü her zaman, her ne şekilde olursa olsun hayatı, insanları sevdim ben.
* Hiç depresyona da girmediniz mi görüntünüz yüzünden?
Hiç öyle şeyler yaşamadım. Onun yerine bana verilen bu canı daha iyi taşımak için araştırma yaptım hep. İşte sonuçta böyle buradayım.
* Ameliyattan sonra her fırsatta aynaya bakmışsınızdır herhalde?
Yok, hayır, öyle sık sık aynaya bakmam.
* Ne kadar meraksızsınız, burcunuz ne?
İkizlerim ben.
* Aynaya bakınca kendinizi beğeniyor musunuz?
Ben her zaman kendimi beğenirim.
* Önceden insanların bakışlarından rahatsız oluyor muydunuz peki?
Çocuklar korkardı. Anne, baba diye bağırırlardı. Ben inşaatta çalışırken sıvacılar, tuğlacılar sorardı yüzün nasıl böyle oldu diye ama hiç dışlanmadım, rahatsız edilmedim.