Yörüklerde adet kızı kaçırmak
Sarıkeçililer hayvancılıkla uğraştığı için geniş aile makbul. Bir delikanlı bir kızı severse genellikle kaçırıyor. Zira kızın ailesi, göçebe hayatı onaylamıyor. Yörük Mehmet de "Şehirli kızla evlenmem, çok seversem de kaçırırım" diyor
AİLEM VERMEYİNCE KAÇTIM
Çadırın sol arka köşesinde evin hanımı 4 çocuklu Saliye Yagal (33), göç yolu için hamur açıyordu. Ocak toprak üzerine kurulmuş; yemek yenilen ve oturulan yerlerde keçenin üzerine halı atılmıştı. Sağ köşe çay bardakları, kaşık ve çatalın durduğu "mutfak"tı. Saliye, 18'inde bir göçer sevmiş ve neredeyse tüm Sarıkeçili kadınlar gibi o da kaçmış. "Ailem beni vermedi. Ama ben dinlemedim. Allah yazmış bir kere" diye anlatıyor. Yörük Saliye gibi kaçarak gelin olan Ayten (35) ise yerleşik düzene geçmeye çalışmış, ancak eşinin hayvancılık dışında mesleği olmadığı için iş bulamamış. Bu nedenle de yeniden yaylaya dönen Ayten'in en büyük isteği bir çamaşır makinesi. Bir yörük kadını olarak gündüzleri hiç vakti yok. Keçiler, yemek, bulaşık, çamaşır derken komşu çadırlardaki kadınlarla ancak akşamları çay eşliğinde buluşabiliyor. Yörükler için çok çocuk nimet demek, çünkü hayvancılık için büyük aile şart. Yörük erkekleri köylü ya da yörük diliyle "yerleşik' bir kızı severse genellikle kaçırıyor. Öncelikle köylüler kızlarını "sefil" olmasın diye yörüklere vermek istemiyor. Zaten yörükler de başlık parası vermek istemediği için neredeyse her sevdiğini kaçırıyor.
EV VERSELER YİNE GİTMEM
Çadırlar arasında rastladığım 17 yaşındaki Mehmet Bacak da "kaçırma taraftarı" olanlardan. Çok sevse de göçerliği bırakmayacağını söyleyen genç yörük, "Şehirli kızla evlenmem. Zorda kalırsam da ben şehre inmem, onu yaylaya kaçırırım. Burada her şey doğal. Hayatımda marketten alışveriş yapmadım. Devlet daire de verse büyüdüğüm yeri terk etmem. Bana göre bir insan kentte sıkıntıdan patlar" diyor gülümseyerek.
DERS KİTABINDAN NİHALE YAPTILAR
Eylülde okul zili çalar, haziranda son zille tatile çıkılır. Milyonlarca çocuk için bu geçerli düzen Sarıkeçili minikler için işlemiyor. Çünkü onlar hayatlarını ders ziline değil göç tarihlerine göre ayarlamak zorunda. Bu nedenle Sarıkeçililerin büyük bir bölümünün okuma yazması yok. Eğitimi olmayan yörük Saliye'nin çocukları da okula nisana kadar gidiyor. 11 yaşındaki Huriye'nin büyük bir kısmı parçalanmış ders kitabı çaydanlık altlığı olarak kullanılıyor.
EN SON HABERLER
- 1 Tiktok sapkınlığı sınır tanımıyor! Çocuğu kanlar içindeyken canlı yayın açtı
- 2 ‘Anlaşmalı fiyat’ tekelinin beli kırılıyor! Fahiş fiyatla mücadele teklifine kritik düzenleme
- 3 Adana'da, baraj gölüne düşmüştü! 17 gün sonra cansız bedenine ulaşıldı
- 4 SON DAKİKA | Korhan Berzeg gizemiyle ilgili flaş gelişme: DNA'sı kızıyla eşleşti...
- 5 Kadıköy'de deniz taksi ile kanonun feci kazası! Bir kadının ayağı koptu
- 6 Gökyüzü kırmızıya büründü! Araçlar önce toz, ardından çamurla kaplandı
- 7 İBB’nin açtığı çukurda boğularak öldü! 5 yaşındaki Edanur Gezer'in acı sonu!
- 8 T.C. İstanbul Anadolu 29. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
- 9 Tiktok sapkınlığı sınır tanımıyor
- 10 Sosyal medya kullanmayanlar daha mutlu