Çakralarımı açtıramadım

Eko sensörden geçmek üzereydim... Hassas enerji alanımı, meridyen noktalarımı ve çakralarımı hassas bir şekilde ölçecek eko sensörden... Böylelikle daha olumlu düşünce ve duygulara sahip olacaktım. Ne var ki telefon geldi. Seansı yarım bırakmak zorunda kaldım. Galericiler bir bir toplanıyordu. Aslı Sümer, Sevil Binat, Çağla Cabaoğlu, Hazer Özil, Haldun Dostoğlu, Daryo Beşkinazi... Galericiler, bir dernek kurmak üzere harekete geçmişlerdi evet... Anlaşılan dernek açılmak üzereydi. Galericiler, doğru örgütlenmek için Hasan Bülent Kahraman'a danışıyorlardı. İşte bunu merak etmiştim. Hasan Bülent Kahraman'ın onlara vereceği salığı... Kahraman sayesinde Contemporary İstanbul fuarı, dev entelektüel adımlar atmış, önümüzdeki fuarda bu dev adımları daha da ileriye taşıyacağının sinyallerini vermeye şimdiden başlamıştı. Tabii ki eko sensörden çıkana kadar toplantıya yetişemedim. Hoş davetli de değildim ama ne yapıp edip bir şekilde içeriye sızardım. Neyse ki ben olmasam da birilerini sızdırmayı başardım. Kahraman'ın verdiği en önemli tavsiyeyi ve yaptığı büyük tespiti öğrenebildim. Kahraman, uzun uzun galericilerle sohbet ettikten sonra şöyle demiş: "Her şeye yatırım yaptınız. Yurt dışı fuarlara, mekanlarınıza, sanatçılarınıza.... Ama en önemli olanı kaçırdınız. Sanat yazarlarına yatırım yapmadınız..."
Kahraman ne doğru söylemiş ama eksik söylemiş. Galericiler bugüne kadar yazarlara bırakın yatırım yapmayı onlara saygı göstermeyi, onları baş tacı etmeyi kaçırdılar asıl...
Yazılarını galerilerinin sanatçılarının hesabından keserek ödeyerek, eleştiri yaptıklarında onlar hakkında kampanya açarak; sanatçılarına yazar üzerinden bir kariyer inşa ederek veyahut en kötüsü eleştiriye kalkışan cesur kalemleri "muhakkak bana kişisel bir garezi" var perspektifinden karşılayarak bunu yaptılar. Şimdi madem devletten destek istiyorlar. Sektör olup sağlıklı rekabet koşullarıyla işlerini yapmak istiyorlar. Öncelikle eleştiriye tahammül etmeyi öğrenmeliler. Eleştiri yazanların sayısını da ellerinden geldiğince arttırmayı.. Eleştiriden sadece övgüyü anlamamayı... Sadece yabancı sanatçı satarak yabancı fuarlara katılarak başarılı galerici olunamaz. Sanatçıya yatırımdan sanatçıyı daha iyi bir evde daha iyi mobilyalarla yaşatma vaadi de anlaşılamaz. Sanatçıya en büyük yatırım onu entelektüel anlamda besleyecek kaynaklarla yaşamasını sağlamaktır... Eko sensöre de işte tam da bu yüzden gireyim diyordum. Daha olumlu düşünmek için...