Hanefi Avcı hakkında küçük bir psikolojik portre denemesi
Emniyet Müdürü Hanefi Avcı'nın olay yaratan kitabı çıktığında, "görevi başındaki bir bürokrat asla böyle bir kitap yayınlamaz" demiştim.
Ama yayınladığına göre üç ihtimal akla geliyor:
1) Bir güç odağından destek ve vaat aldı.
2) Bir zaafı olduğu anlaşıldı. Kullanılıyor.
Kısaca onun da kaseti var.
3) Zihni arıza yaptı; aklı ve mantığı dengeli biçimde çalışmıyor.
Sebebini anlatmaya çalışayım:
Bu tiplerin bazısı bilhassa astlarına bağırıp çağırır. Kötülükten değil, gerilimi atmak için farkında olmadan yapar bunu. Sonra da üzülür...
Ancak Hanefi Avcı onlardan farklı:
"Kimseyi kırmamak, üzmemek için aşırı hassasiyet gösteririm. Aslında bu, bilinçli olarak dikkat ettiğim bir husus değil, bir yaşam biçimidir. Hayatımın temel esasıdır... Birçok astım/arkadaşım benim için, 'Hiç kızmaz, sinirleri alınmıştır' der..."
Evet, belki kızmıyordu Hanefi Bey ama bu ilişkilerden etkilenmediği anlamına gelmiyor:
"Eğer biri benimle konuşurken ses tonunu biraz yükseltirse, biraz kızdığını belli edecek şekilde konuşursa, bir hafta moralim bozulur."
Baransu, söyleşi esnasında, pasif bir dinleyici olarak kalmıyor; makul, mantıklı, kurcalayıcı sorularla Avcı'yı köşeye sıkıştırmaya başlıyor.
İddialarının hemen kabullenilmeyip sorgulanması, Hanefi Avcı'yı sinirlendiriyor. Hatta çileden çıkarıyor.
Sonuçta dayanamayıp makam masasının üstündeki teybi fırlatıveriyor.
Bu durum aynı zamanda "sinirleri alınmış insan" efsanesinin sınırlarına işaret eder.
Eminim teybi fırlatmasından hemen sonra Hanefi Avcı da pişman olmuştur.
Zaten Baransu'ya, "Saçma sapan konuşuyor ya... Çık! Çık dışarı. Yallah, çık, topla" diye bağırırken, aniden "Lütfen çık..." demesi bu bilinci ve pişmanlığı gösterir.
Ama teyp fırlatılmıştır bir kere!
Delicesine çalışanlara "işkolik" denir. İntihar etmelerini engellemek için Japonya'da devreye psikologlar giriyor.
Japon aklı arıza yapar da, Türk'ün aklı yapmaz mı?
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.