Türkiye'nin sert gücü henüz yarım porsiyon

TESEV ve araştırma şirketi KA tarafından yürütülen "Ortadoğu'da Türkiye Algısı" başlıklı çalışmanın 2012 verileri dün açıklandı.
Tunus'tan İran'a, 16 ülkeyi kapsayan ve 2009'dan beri her yıl tekrarlanan araştırmaya göre Türkiye bölgede model ülke olarak görülüyor.
Ancak olay bu kadar basit değil: Soruşturulan bütün değerlerde geçen yıla kıyasla düşme var.
En kötüsü şu: 2011'de Türkiye yüzde 61 oranında model ülke olarak gösterilirken... Bu oran 2012'de yüzde 51'e düşmüş durumda.
Geçen yıl, Türkiye'nin hangi özelliğiyle model ülke olduğu sorulduğunda, demokrasisi öne çıkarılıyormuş... Bu yıl ise ekonomisi vurgulanıyor.
Ortalamalara bakıldığında, çeşitli ülkelerin halkları, bölgenin bir numaralı sorunu olarak ekonomiyi gösteriyor. Bu açıdan ekonomimize vurgu yapılması önemli...
Ancak geçen yıldan bu yıla, demokrasimizin arka plana düşmesi, aslında Türkiye'nin genel havasını yansıtıyor.
Haşerata zehirli sprey sıkarcasına, kadın-çocuk ayırt etmeden, her gösteride biber gazı sıktığınızda... Bu görüntüler medya çağında ışık hızıyla dünyaya yayılıyor.
Bir ülkenin sert gücünü askeriyesi ve ekonomisi meydana getirir. Demokrasisi, insana verdiği değer, kültürü, sanatı ise yumuşak gücünü oluşturur.
Yumuşak gücü zayıf olan bir ülke sevimli değildir. Taklit edilmez. Çekim merkezi olmaz. Dolayısıyla model ülke haline gelmez.
Askeriyenin imajı mıgır
Sert güç deyince aklıma geldi: Araştırmaya dahil edilen 16 ülkenin halkları, Türkiye'nin askeri gücünü pek önemsemiyor.
İşte bu da olmamalı! Çünkü bölgesel liderliğe soyunmuş bir Türkiye'nin, askeri gücü de güven vermeli. Halbuki şu anda sert gücümüzün ancak yarısı (ekonomi) mevcut... Diğer yarısı (askeriye) ise eski stratejilere göre organize olmuş durumda.
Militarizmi savunmuyorum. "Madem - o halde" mantığı yürütüyorum: "Madem bölgesel güç olmak istiyorsan... O halde şunları-bunları yapmalısın."
Net biçimde söyleyeyim: Kara Kuvvetleri'ne dayalı bu askeri teşkilatlanma ile Türkiye bölgesel güç olamaz.
Askeri bağlamda da bölgesel güç olduğumuzu nasıl mı anlarsınız? Genelkurmay Başkanlığı koltuğuna bir havacı orgeneral oturduğunda!