Dünyanın en yalnızları

En kolay tanımıyla "çok zor" diyebiliriz yalnızlık için. Eminim yalnız yaşamak isteyenlerin sayısı yok denilecek kadar azdır. Belki bu yüzden "İnsan bazen yalnız kalmak istiyor" diyoruz. "Bazen". Her zaman değil yani. Yaşlılık dönemlerinde işler daha da karmaşık oluyor. Yaşlandıkça yalnızlaşma diye hayatın acı bir dönemi var maalesef. Bu nedenle özellikle gelişmiş ülkelerin en büyük problemlerinden biri yalnız yaşamak zorunda kalan yaşlılar oluyor. Avrupa genelinde Noel veya yılbaşı dönemlerinde intiharlar artıyor. Özel günlerde yalnız kalan yaşlıların dayanma güçleri iyice düşüyor. Önlemler alınıyor. Ancak yetmiyor. Çin'de yaşlılara bakmak zorunlu hale getirildi. ABD'de yalnızlar için dertleşme seansları uygulanıyor. Japonya'da yaşlılara hizmet eden sarılma robotları üretiliyor. Hollanda'da yaşlılarla ilgilenmeleri için kasiyerlere özel eğitim veriliyor. Türkiye'de belediyeler kapı kapı dolaşarak yaşlılara yemek dağıtıyor veya özel sağlık hizmetleri sunuyor. Diğer taraftan bir de kendi rızasıyla yalnızlığı seçenler de yok değil. İşte dünyanın dört bir tarafında tek başına yaşamak zorunda kalan veya milyarca kişiye inat yalnızlığı seçenlerin hikayeleri...

HAYALET ŞEHİRDE HALİNDEN MEMNUN

85 yaşındaki Pablo Novak, Arjantin'de yaşıyor. Ama hayatını sürdürdüğü yer birçok kentten çok farklı. Novak, başkent Buenos Aires'in 500 kilometre güneybatısında bulunan Epecuen kentinde tek başına yaşama tutundu. 25 yıl boyunca 10 metrelik suların altında kalan Epecuen kenti, kuraklık nedeniyle 2009 yılında yeniden ortaya çıktı. Ama artık tam bir hayalet şehre dönmüştü. Kurumuş ağaçlar, yosun tutmuş evler, çürümüş arabalar... Novak, "Kenti bir anda su bastığında 60 yaşındaydım. Sağanak yağışın ardından baraj yıkılmıştı. O zaman 5 bin kişi yaşıyordu burada. Ama sular çekildikten sonra kimse geri dönmedi. Ben doğup büyüdüğüm evimden vazgeçmedim ve geri döndüm. Şimdi tek başıma yaşıyorum. Ama halimden memnumun. Yiyecek ihtiyacını sık sık ziyaretime gelen torunum karşılıyor" diyor.

İNSANLAR ARTIK BİR BAŞINA ÖLÜYOR

Güney Kore'de tek başına yaşamını yitirenlerin sayısı her geçen gün artıyor. New York Times'ın haberine göre 2011 yılında 682 kişi, tek başınayken hayata gözlerini yumdu. Geçen yıl bu rakam; bin 500'ü geçti. Haberde normalde Güney Kore'de cenaze törenlerinin yüzlerce kişinin katıldığı ve 3 gün süren bir etkinlik olduğu belirtildi. Ancak son zamanlarda değişen ekonomik koşullar, yaşam biçimleri ve demografi nedeniyle ülkede artık yalnız ölümlerin dışında cenazelerin de tek başlarına kaldığı belirtildi. 2015'in sonlarına doğru Song In'in başına gelenler bu değişimin son örneği oldu. 47 yaşındaydı. Evinde öldükten üç gün sonra cansız bedeni bulundu. Cenazesini hiçbir akrabası üstlenmedi. Cenaze ritüelini yerine getirmek ise Park Jin-ok isimli bir gönüllüye düştü.

MEDENİYET HELİKOPTERLE BİR SAAT MESAFEDE

Rusya'nın en kuzeyindeki Khodovarikha bölgesinde yaşayan Slava Korotki herhalde dünyanın en yalnız kişisi. Bulunduğu yer Kuzey Kutbu bölgesi. Dolayısıyla her yer karlarla kaplı. 61 yaşındaki Korotki, bir meteorolog. 13 yıldır tek başına yaşadığı Khodovarikha'da hava tahminlerinde bulunuyor. Korotki'nin en büyük zevki hava sıcaklığının genellikle eksi 20'lerde seyrettiği bölgede kendi yaptığı kayıkla gezintiye çıkmak. "Televizyonum var. Ama çok izlemiyorum. O kutu içinde anlatılanlara çok inanmıyorum" diyor. Papağanı Kesha ile ilgilenmenin kendisini rahatlattığını anlatan Korotki'nin kısa süre önce bir ziyaretçisi vardı. Fotoğrafçı Evgenia Arbugaeva, uzun uğraşlar sonunda Korotki'nin yanına gitti. En yakın yerleşim alanına helikopterle bile bir saat uzaklıkta olan Korotki'nin yalnızlığını görüntüledi.

KİMSENİN UĞRAMADIĞI YOLLAR

İngiliz fotoğrafçı Andy Lee, sıra dışı bir çalışmaya imza attı. Lee, 12 ay boyunca İngiltere, İskoçya ve İzlanda'yı gezerek dünyanın en yalnız yollarını görüntüledi. Sergide dikkat çeken yollardan bir tanesi İzlanda'da bulunan Snaelfellsnes Yarımadası'ndaki volkanik dağların arasından akan kıvrımlı dağ yolu ile yine İzlanda'nın Hornafjordur bölgesinde sadece vahşi atların kullandığı asfalt yol oldu.

52 İÇİN DÜNYA SEFERBER OLDU

Dünyanın en yalnız hayvanları arasında en popüleri hiç şüphesiz 52. Kendisi bir balina. Pasifik'te yaşıyor. Varlığından ilk olarak 1989'da haberdar olundu. Türdeşlerinden farklı ses tonu, ABD Donanması'nın radarına takıldı. Balinalar genellikle 17-18 hertz aralığında iletişim kurarken, onun sesi 52 hertz çıktı. Bu nedenle adına 52 dendi. Yıllar süren araştırmaların ardından yalnız olduğu için ses tonunun farklı olduğundan emin oldu bilim insanları. Ama hâlâ görüntülenemedi. Hatta son olarak 52'yi bulmak için ünlü oyuncu Leonardo DiCaprio önderliğinde 300 bin dolar toplandı. Şimdilerde ABD'li film yapımcısı Josh Zeman en yalnız balinasını bulmaya çalışıyor. Sudan'da yaşayan bir gergedan ise beyaz gergedan türündeki son erkek. 24 saat boyunca askerler tarafından korunuyor. Manila Hayvanat Bahçesi'nde 40 yıl tek başına yaşayan Mali isimli fili kurtarmak için de hayvan hakları savunucuları kampanyalar yürütüyor.

OKULUN TEK ÖĞRENCİSİNE 20 BİN MEKTUP

Aron Anderson İskoçya'daki Shetland Adaları'ndan biri olan ve sadece 75 kişinin yaşadığı Out Skerries'te yaşıyor. 10 yaşındaki Anderson, adada ilkokul çağındaki tek çocuk. Dolayısıyla tek başına okumak zorunda. Dev bir kütüphanesi, müzik-bilgisayar odası, geniş bir bahçesi olan okuldaki öğretmenler bütün gün sadece onunla ilgileniyor. Hatta Eğitim Bakanlığı, Anderson'ın eğitimi için her yıl 75 bin 357 sterlin (320 bin TL) harcıyor. Anderson'ın tek başına sürdürdüğü okul hayatı İngiliz basınında yer alınca, Reddit sitesi üzerinden bir kampanya başlatıldı. Anderson, yeni yıla girerken kendisini yalnız hissetmesin diye 20 binden fazla mektup gönderildi.

ÇİN'DE 1.4 MİLYAR KİŞİ VAR, O YALNIZ

"Dünyanın en kalabalık ülkesinde tek başına yaşamak insanın zoruna gider" diye düşünüyor insan. Ama Tan Dagen'a kalırsa hiç de öyle değil. Çin'in Chongging kentinde bulunan Huangyan köyünde yaşıyor. Daha birkaç yıl öncesine kadar yüzlerce kişi vardı çevresinde. Herkes taşındı zamanla. Dagen, eşi, üç oğlu ve bir kızı kaldı köyde sadece. Ardından çocukları da büyük şehirlerin yolunu tuttu. Eşi de geçen yıl ölünce Dagen dağların tepesindeki köyünde tek başına kaldı. 70'lerinde olan Dagen, bütün gününü koyunları, inekleri, tavukları, çiçekleri ve ekinleriyle geçiriyor. "Son nefesimi doğduğum evde vereceğim. Zaten bütün hayatım burada geçti. Başka bir yerde nasıl yaşarım bilmiyorum. Burada evimi hatta mobilyaları bile kendi elimizle yapmıştık. Onları da yalnız bırakamam" diyor...