Ahmaklık yarışı

İki zıt yönden gelip aynı ahmaklık noktasında buluştuklarının farkında değiller... "Türkân Hanım cehenneme gitti" diyenlerle "Türkân Hanım'ı Atatürk düşmanları öldürdü" demeye getirenler.
"Cenaze namazı kılınmasın, Fazıl Say piyano çalsın" diyenlerle, "milyonlar tek ses oldu haykırdı" diyenler.
Türkiye ahmak darlığı çekilen bir ülke değil. Ahmağın siyasi kimliği, ahmaklık niteliğini değiştirmiyor.
Biri, kanserden ölen yaşlı bir kadını "devrim şehidi" yapmaya kalkacak kadar saldırgan, öteki yaşlı bir kadının kanserden ölümüne sevinecek kadar bağnaz...
Benzer tutumları şu sonuncu "cumhuriyet mitinginde" de gördük.
Herkes farkında, bu bir "cumhuriyet" mitingi falan değil, umarsız bir "Ergenekon'u koruma ve kollama" refleksiydi... Ciddiye alınacak bir yanı yoktu. Ne korkmaya gerek vardı, ne gönenmeye...
Katılanların sayısıyla oynamayı marifet saydılar.
Bir taraf, "otuz beş bine" kadar düşürdü... Öbür taraf, yüz altmış binde ısrarlı. Fakat iki yıl önce yaptıkları gibi bunu "milyonlara baliğ" edemiyorlar.
İlle kendine yontacaksın nalıncı keseri gibi...
Öyle olsa ne olur, böyle olsa ne olur?
Asgarisi olsa bir mebus çıkarır, azamisi olsa üç mebus!
Türkiye'nin sorunu, sağ ya da sol değil. Atatürkçülük ya da şeriatçılık değil.
Türbenin demir parmaklığına çaput bağlamakla, aslında yerin üç metre altında yatan Atatürk'ü yalnızca "simgeleyen" bir mermer bloka yüz sürmeye çalışmak arasında temel hiçbir fark yok çünkü.
Türkiye'nin sorunu, hangi siyasi görüşten olursa olsun, ahmak, bağnaz, yobaz, cahil ve kafasız sayısının epey yüksek kalması.
Daha da beteri, bu niteliklerin çıkar kavgalarında kullanılması.
Köylünün sınıf değiştirme kavgasında kullanılan zavallı cennete gideceğini sanıyor, açgözlü patronun arazi ve inşaat dümenlerinde kullanılan zavallı da memleketi kurtaracağını...
İki taraf da akıl ve sağduyu sevmiyor.
İki taraf da sesini daha çok yükselterek, daha çok edepsizlenerek baskın çıkma çabasında.
Ömer Hayyam'ın deyimiyle "onlarca her doğru kendilerinde"...
Biz de bu nedenle iki tarafa da yaranamıyoruz.
Ne biri haklı, ne öteki... İkisi de yalnızca ahmak. Al birini vur birine.
Türkiye birinin elinde geri gitse ne farkeder, ötekinin elinde yerinde saysa ne değişir?
Gelişmiş, ileri, özgür, çağdaş, demokrat Türkiye isteyenlere küfür edildikten sonra...