Korkuluk değiliz
Düşünüyorum da, yumuşak karnı yakalamışken, diline dolayacağın o şöhretli kişi ya da kişilere hangi biçemle, hangi dozda ne kadar vuracağın, kaleminin insafına kalmış he mi?
Kendi payıma böyle bir şeye asla tevessül etmedim etmem de. Hepsinin tek tek benden daha zeki, akıllı, bilgili olduğunu varsayıyorum o gençlerin. Seviliyorlar, tercih ediliyorlar, el üstündeler, iyi kazanıyorlar, çok çalışıyor, emek veriyor, tırnakla kazıyor, şansları da yaver gittikçe yaşam kalitelerini yükseltiyorlar.
Peki "rahat mı batıyor bunlara?"
İşte tam da bunu demek istedim. Bu soruyu bu şekilde olsa olsa rahmetli anam safça sorardı. Bize yakışmaz, zaten sorsak bir manası, mantığı da olmaz.
Hayat onların, seçim hakkı onların. Her seçim de bir vazgeçiştir. Sonucunu hesap kitap eder, ister içer ister terk eder.
Sanatçı evliya olmak zorunda değil ki. Topluma örnek olmak ille de yapması gereken şey değildir sanatçının. Aksini düşünmek bile mümkün. Sıradan olmayacak ki öne fırlasın, toplumu o ileri zaviyeye çeksin.
Peki, baştan bu yana niye top çevirir gibi yapıyorum?
Çünkü itiraz ve ikaz noktalarıma kanal açıyorum.
Meraklısına notlar
Üstüne alınıp, dinlemek isteyen pay çıkarsın aşağıya yazacaklarımdan.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.