Pazar notları: Özgüveni boşver, güvenilir ol!

En tehlikeli saflık... Korkak hainleri sadık yoldaş, tembelleri barışçı, güçsüz zalimleri şefkatli ve ahlakçıları ahlaklı sanmaktır.

***
İyilik, özünde (E. Levinas gibi söyleyelim) çağrıya icabet etmektir. Yani "Burada, yanındayım" demektir. Ama modern hayat bize sürekli "kulaklarını tıka, yoluna git" diyor.
***
İstiyorlar ki, "özgüven gösterisine" kafamızı takalım ve gerçekten "emin bir insan" olmayı unutalım.
Özgüveni havalarda nice insan tanıdım; vitrinde parlıyorlar ama içeriye girdiğinde anlıyorsun ki, güvenilecek hiçbir yanları yok.
***
Terk edin şu şapşal "özgüven" şamatasını! Kendinize güvenmesiniz de olur, yeter ki başkaları size güvensin.
***
Ataerkil kültür, deliliği nerdeyse kadınlara has bir şey gibi anlatır. Sanki kadın dediğin, delirir. Oysa psikiyatri istatistikleri "aklını yitiren" erkeklerin sayısının kadınların yaklaşık iki katı olduğunu gösteriyor. Bu istatistiğe bakınca insan şöyle düşünüyor: Yoksa delirmek akla kafayı takmanın öteki yüzü mü?

***

Benim için bir tür yağmur duası...
Eski Fransız filmlerini üst üste seyretmek. Adam direksiyonda, kadın yanında, kamera dışarıdan onları izliyor. Şakır şakır yağmur yağıyor ve silecekler durmadan çalışıyor, hiç durmadan...
***
Bu konuda çok yazıp çizdim: Sağlıklı yaşam arayışı bir ideolojiye ve disipline döndükçe çığırından çıkıyor. Huzurlu, sağlıklı ve nitelikli bir ömür sürdürme arayışımız gerçeklikten koptu, bir tür kavgaya dönüştü.
Ama kabul etmek zorundayız; bu kavga asla kazanılamaz. Çünkü beden, hayatta kalmanın "doğal" düşmanıdır.

***

Sonunda anladım: Öğrenmek ve bilmek bir "ortam" meselesi. Birincisi için başkalarına ihtiyaç var, ikincisi için mutlaka yalnızlığa...
***
Orta sınıf Türk ailesi... Sevgiyle ambalajlanmış şiddetli nefret birikimi.
***
Orta sınıf Türk ailesi... Dekoratif ekonomi. İşlevsiz merak. Raflara dizili biblolar da bunu anlatır.
***
Orta sınıf Türk ailesi... Aklı hep evden dışarda, beden hep evde televizyon karşısında. (NOT: Garip bir başağrısı ve göz yorgunluğu yeni notlarım üzerinde çalışmamı engelledi. Rica etsem, 2006 ve 2007 yıllarında yayımladığım notlarımın gözden geçirilmiş halini kabul eder misiniz?)