Çıtayı nasıl aşıyorlar?

Garip bir "genç ünlü dili" türedi.
Sersem sepelek fakat ağır egosantrik bir dil bu. Ünlülüğü kendi çapında sosyal medyada tadan gençler arasında da hızla yayılıyor.
Örnek mi? Geçen gün tv'de izlediğim bir sahne...
Bir yapımcı birtakım dizi oyuncusu gençleri bir araya getirmiş komedi filmi yapmış. Başroldeki delikanlı kameralara filmi yorumluyor: "Film çıtanın üstüne çıkacak diyordum, bence öyle olmuş!" Sonra biraz durup nedenini açıklıyor: "En azından ben güldüm."
Artık şu pek tutulan "çıtayı aşmak" konusunu da konuşmak gerek. Laf çok havalı, tamam da çıtayı nereye koyuyorsunuz?