Fena!

Okumuş olmak zor...
Yığınların gündelik harala gürelesi içinde kaybolup gitmek yerine "Ne oluyor yahu?" diye merak edip dünyaya kulak kabartmak zor...
Ya dön baba dön aynı klişeleri fikir sanacak kadar sersemleyeceksin ya da korku tüneline sokulacaksın!
"Nüfus fena artıyor, bu gidiş gidiş değil" diye söylenip duracaksın mesela...
"İklim kötü" diyeceksin, etrafındaki çocuklara "Yakın bir zamanda şu sahiller su içinde kalacak, dağlara kaçılacak" diye dehşet hikâyeleri anlatacaksın...
Böyle programlanıyorsun çünkü ve farkına bile varmıyorsun!

***

Bak şimdi, nereden nereye!
Henüz 1960'ların sonları...
Okumayı çok seven bir çocuğum...
En keyifli anlarımdan biri de Kadıköy çarşısındaki French-American kitabevine bir koşu gidip Varlık Cep Dergisi almak...
Sonra odama çekilip saatler boyu okuyordum.
Mesela dünya nüfusunu azaltma fikrinin ağababası "Roma Kulübü" henüz yeni kurulmuştu ve Cep Dergisi sürekli onlardan bahsediyordu.
Okudukça uykularım kaçıyordu. Yeryüzü ağır bir balon gibi üzerime yüklenip nefesimi tıkıyordu sanki...
Bir de Herman Khan gibi fütüristler vardı dergide.
"On yıl içinde petrol bitecek" diyorlardı.
Her akşam aile sofrasında bu konuyu açıyordum;
"Babacığım, bütün işin gücün arabalar ama çok az kaldı, hepsi çöp olacak" diye çokbilmişlik taslıyordum.

***

Hep böyle sürdü...
Biz gelecekten korkarken "seçkinler" palazlandıkça palazlandı.
Soğuk savaş bitti, korkutmaları bitmedi.
Geleceğe dair büyük korku ve tehditlerin arkasına kendi iktisadi ve politik "devrim"lerini; finansal ve kültürel cambazlıklarını sakladılar.
Şimdi de iklim değişimi patırtısı yetmiyormuş gibi "fazla nüfus" tehdidini yeniden piyasaya sürmeye hazırlanıyorlar.
Dikkatle bakın, fark edeceksiniz; ergenlik çağındaki çocukların hepsinin beyni bu konuda yıkanmış; "azaltılmaya" boyun eğmelerine ramak kalmış gibiler...

***

Oysa asıl korkulacak şey nerede biliyor musunuz?
Hep sorun olarak "yoksulluğu" konuşuyoruz.
Teoriler, projeler, vd.
Ya sorun "zenginlik" ise?..
Var mı bunu konuşmaya cesaretimiz?

***

NOT DEFTERİ
ANLAMAK öyle bir sancı ki insanın vücuduna bir başka insan daha yerleşiyormuşçasına bir darlık, isyan, bunalma, kabullenme güçlüğü... (ŞULE GÜRBÜZ / Zamanın Farkında)