Yazmalıyım

Gazze'yi yazmalıyım...
Durmadan yazmalıyım...
Durmadan Gazze'den konuşmalıyız...
Dünyada ve ülkede gündem ne olursa olsun, Gazze'yi hatırlamalı, birbirimize hatırlatmalıyız.
Ama...
Söylemesi zor ama...
Dilin tutulduğu, elin kaleme söz geçiremediği noktadayız çünkü...

***

Ben bunları kaleme almak için klavye başına oturduğumda...
Büyük ve Küçük İsrail saldırganlığı bütün sınırları aşmıştı, gece boyunca ayakta kalmaya çalışan hastanelerde sağlık malzemeleri tükendi.
Doğrudan Gazze'deki gazetecilerin bildirdiğine göre, bir bölümü aynı aileden yedi küçük kız çocuğu anestezisiz ameliyat edilerek bacaklarını kaybettiler.
Yetişkin yaralılar ameliyat masalarında kaldılar...
Ne yazabiliriz ki?..
Yazı zamanı mı?
Yazmak çaresiz...

***

Siyonizm barbarlıktır.
Çok açık...
Hem Yahudi, hem de Hıristiyan siyonizmi barbarlıktır.
Apaçık...
Bunu bütün sayfayı dolduruncaya kadar yazsam, bir faydası olur mu?
Siyonizm barbarlıktır.
Ağızlarıyla kuş da tutsalar bütün siyonistler barbardır.

***

Ama nerede yanıldık?
Hâlâ nerede yanılıyoruz?
Bütün bunlar dün ortaya çıkmış gibi düşünerek yanılıyoruz...
Birbirimizi her şey şimdi feci bir hâle dönüşmüş gibi konuşarak yanıltıyoruz.
İsrail kurulmadan önce de, kurulduktan sonra da siyonizm barbarlıktı.
Ve İsrail kurulurken seslerini çıkarmayanların şimdi yaşanan acılar karşısındaki isyanları da güçsüz oluyor elbette...
O günleri konuşmalıyız...
Dönüp başa...
Tam orada kendimizle, geçmişimizle, siyasi tarihimizle hesaplaşmamız gerek...

***

Gazze, turnusol gibi...
Bütün dünyaya "Düzen"in baştan aşağı yanlış olduğunu gösteriyor...
Gazze, tokat gibi...
Hem böyle yaşayıp hem de acılara isyan etmenin yalan yanını suratımıza çarpıyor.
Dünyanın avuçları arasında nur topu gibi parlayarak yanıyor Gazze...

***

NOT DEFTERİ

Az sonra buluşacağız güzelim...
Bir yıl sonra...
Bilemedin iki yıl...
Bir nesil sonra...
(MAHMUD DERVİŞ / Biz Kaybettik, Aşk da Kazanmadı)