Asıl sorunumuz acaba "Şarklılık" mı?

Her önemli gelişmenin ertesinde "Bu olaydan kimler kazançlı çıktı, kimler kaybetti" hesabı yapmak, akılcı bir yaklaşımdır.
Uygar ve gelişmiş toplumlar bunu her an yaparlar.
Artık bizim de bunu siyasete uyarlamamız gerekiyor.
Örneğin TBMM çalışmalarını boykot etmek içerikli eylemden, kimin kazançlı çıktığını söyleyebiliriz?
-CHP mi?
-BDP mi?
-Demokrasi mi?
Kimler kazandı
Bölücü teröristlerin 13 askerimizi pusuya düşürüp katletmesinden kim kazançlı çıktı acaba?
-Abdullah Öcalan mı?
-BDP mi?
-Kürt milliyetçiliği mi?
-Soruna demokratik çözüm arayanlar mı?
Bu gelişmelerde kimlerin kaybettiğini saymaya kalkışsak çok uzun listeler çıkar...
Ancak bütün bu arayışlar aklın ve mantığın ışığında yapılabilir.
Oysa bu sıraladığımız olayların akıl ve mantıkla ilişkisi yoktur.
Zaten bu nedenle bugüne ve yarına dönük yaşamak yerine genellikle dünümüzle hesaplaşmayı yeğ tutmuyor muyuz düşünce hayatımızda?
Geçmişin bilançosu
Düne dönük hesaplaşmaları zamanında yapamadığımız için, bugünün hesaplaşmalarına sıra gelemiyor...
-Kürt realitesini tüm Cumhuriyet tarihinde görmezden gelmekten kimler kazançlı çıktı, kimler kaybetti?
-Siyasal çözüm bekleyen sorunları askeri meseleler biçiminde siyaset dışına taşımamızın kaybedenleri kimler, kazananları kimler oldu?
-Kıbrıs'ın çözümsüz bir kriz konusu olarak tutulmasının kazananları kimler, kaybedenleri kimlerdir?
-Heybeliada Ruhban Okulu'nun açılmamasından kimler kazançlı çıkıyor?
-Ermeni Tehciri'ni bugüne kadar yok saymamızın kazançlıları kimlerdir?
-1955'teki 6-7 Eylül kırımı ve Kıbrıs krizleri sonunda İstanbullu Rumların toplu ve zorunlu göçünden kimler kazandı?
Kürtçe şarkı söylemek
Bu olaylara ilişkin kâr-zarar bilançolarını hâlâ tam olarak ve açık yüreklilikle çıkartamadık.
Bu gecikmenin trajik sonucu bugün birilerinin hala bir konserdeki Kürtçe şarkıyı protesto etmeleri değil midir?
Yıllarca Kürtçeyi yasaklı dil olarak kabul etmemizin, bugünün PKK terörüne dayanak olduğunu hâlâ hesaplayamadık...
Bütün bunların aşılmaya çalışıldığı dönemin geldiğini ve Kürt siyasetinin temsilcilerinin seçimler sonunda TBMM'ye gelebilmiş olmalarını da yok sayanlar var Kürt siyasetçileri arasında.
Kısacası işimiz kolay değil.
"Şarklılık" böyle bir şey ne yazık ki!