Hepimiz insan olsak da bazılarımız daha fazla mı insandır?

İçinde bulundukları konum, insanları farklı davranmaya ve düşünmeye yönlendirir.
Bu açıdan "Hepimiz insan değil miyiz" söylemi hoştur ama içi de boştur.
İnsan olarak iki rakip siyasetçiyi alın önünüze.
Biri iktidarda diğeri muhalefette olan iki siyasetçiyi alın.
Olaylara, insanlara bakışları da, beklentileri de ne kadar farklıdır.
Biri batmadan diğeri yükselemez.
Bu defa da yoksul bir insan ile bir çok zengin insanı alın...
Hayata bakışları ve çeşitli durumlardaki davranışları aynı olabilir mi?
T. Harv Eker isimli bir Amerikalı yazar milyonerlerin düşünce biçimlerini irdeleyen bir kitap yazmıştı geçen yıl.
Zengin-Yoksul farkı
Bu kitapta yoksullar ile zenginler arasındaki hayata ve olaylara bakış açısı farklarını şöyle sıralamıştı:
Zengin para kazanmak için, yoksul para kaybetmemek için kumar oynar.
Zengin zaten zengindir, yoksul ise zengin olmak isteyen kişidir.
Zengin fırsatlara, yoksul ise engellere önem verir.
Zengin kendi hayatına yön verir, yoksulun hayatına ise hayat yön verir.
Zengin korkularına rağmen yola devam eder. Yoksulu ise korkuları durdurur.
Zengin sürekli öğrenmeye çalışır, yoksul ise herşeyi zaten bildiğini zanneder.
Milyonerler ve orta sınıf
Google'da dolaşırken Eker'in kitabına benzer yeni bir kitabın da aynı konuya el attığını gördüm. Amerilkalı Keith Cameron Smith de, bu son kitapta "Orta sınıf" ile "Milyonerler sınıfı" arasındaki "10 Temel Fark"ı farkı irdelemiş.
Bunlardan bazıları şöyle: n Milyonerler uzun vadeli, orta sınıf ise kısa vadeli düşünür.
Milyonerler değişimden hoşlanır, orta sınıfı ise değişim ürkütür.
Milyonerler hesaplı riskleri alırlar, orta sınıf risk almaz.
Milyonerler kâr etmek için, orta sınıf ise emeğinin karşılığını almak için çalışır.
Milyonerler için eğitim hiç bitmez, orta sınıf içinse eğitim okulda biter. Yazının başında değindiğim meseleye, yani iktidardaki ve muhalefetteki siyasetçilerinn hayata bakışlarındaki farklara dönersek...
Mesela...
İktidardaki ve muhalefetteki...
Muhalefetteki siyasetçi için başarı, iktidardaki siyasetçinin başarısızlığıdır...
İktidardaki siyasetçi işsizlik oranının düşmesinden, muhalefetteki siyasetçi ise hâlâ işsiz kitlelerin var olmasından mutluluk duyar.
İktidardaki siyasetçi için Amerika ile ittifak dostuk, muhalefetteki siyasetçi içinse Amerika ile dostluk kukla olmaktır.
İktidardaki siyasetçi için eleştirilerin amacı iktidarı yıpratmaktır. Muhalefetteki siyasetçi içinse eleştiri özgürlüğün ve demokrasinin teminatıdır.
İktidardaki siyasetçi için muhalefete düşmek kâbus, muhalefetteki siyasetçi içinse iktidara gelmek pembe rüyadır.
Siz siz olun...
Farklılıklardan çok, ortak noktaları yakalamaya çalışın.