Samimiyet rakama sığmaz ki...

Fenerbahçe Başkanı
Aziz Yıldırım, yeniden adaylığını açıklarken büyüyen rakamlarla dolu bir tablo koydu ortaya ve üç sene üst üste şampiyonluk sözü verdi.
Toplantıdaki tek olumlu gelişme, "Bundan sonra yatırımlarınız ne olacak?" sorusuna verdiği, "Şampiyon olacağız" cevabıydı. Bunu duyduğumda, "Sonunda Başkan kulübün amacının para kazanmak değil, başarı olduğunu anladı" diye düşündüm.
Aziz Yıldırım sunumunda başkanlık süresini 11 yıldan, 10 yıla indirerek, 10+3, yani 103 yıl esprisini tamamlamak istemiş. Fakat gelecek performansları için çıta olan, geçmişin hizmetleridir.
Son üç yılda yeni stat yapmadı Fenerbahçe...
Yeni tesis de yapmadı. Girişimler başladı, sürüyor. Yani yatırıma harcadığı para yok. Denizli'de şampiyonluğun kaçmasının ardından, 100. yılda kazanılan şampiyonluğun peşi sıra, Şampiyonlar Ligi'ndeki gövde gösterisi vardı. Ve Sevilla'yı eledikten sonra, "Bunları tekrarlamasak, bu başarı da tesadüf olur" diye konuştu. Ve bu sezonu yaşadık hep birlikte.
Şimdi şampiyonluktan bahsediyor başkan. Zico'yu gönderirken "yürüye yürüye" şampiyon olmalıydı Fenerbahçe.
Aragones'i getirirken ise karşımızda "geçen seneden iyi takım" vardı.
Kezman, Güiza, Maldonado, Josico gibi oyuncuları alırken, tecrübesinin doruğunda olması gerekmiyor muydu?
Bu oyunculara bakıp da, Alex ve Anelka transferleri için "tesadüf" diye düşünülmez mi?
BAŞKANIN ISKALADIĞI...
Aziz Başkan hep bir şeyi ıskalıyor. Türkiye'de çocuklar bütçe rakamları ile değil, futbol takımındaki idoller ve başarılar ile Fenerbahçeli olurlar. Yarattığı bütçe, takımı büyütmek için bir araç.
Ama bu büyük imkanın kimlere, nerelere veya neye harcandığına bir bakın.
Taraftarın, kaybedilen kupa maçının ardından bir isteği olmuştu. "Hata yaptık, özür dileriz" denmesini bekliyorlardı.
Aziz Başkan'ın da ıskaladığı bu; gerçek samimiyet...
11 yılda beceremediği bir yapıyı, oluşturamadığı bir planı, kalan üç sene de nasıl yapacak? Samimiyet burada başlıyor işte. "Hatalarım bunlardı, değiştireceklerim, oluşturacaklarım dabunlar" dediğinde...