Sararan değil, savaşan!

Fenerbahçe'yi bu sezon zirvede tutacak tek neden, dünkü maçı da kazandırdı. Pes etmeden oynayıp, maçın kaderinin değişeceği anın, Alex'in ayaklarında görünmesini beklemek. Emre'nin yokluğunda hücum presin 'etkisiz eleman' haline gelmesine rağmen, yardımlaşmadan vazgeçmeyip, seyircisinin önünde hırsını bilemeye çalışan Bursalılar'ı tek tek maçtan düşürdüler.
Ne Sercan'ın tribünlere yapmaya çalıştığı şov bir şeyler getirmeye yetti, ne de farklı yeteneklere sahip görünse de Arjantinli Batalla'da sorumluluk alacak özgüven oluştu. Ertuğrul Hoca'nın önce ofansif yeteneklerini sahaya, defansif tedbirlerle koyması da kontrolü Fenerbahçe'nin eline verdi. İddialı takım, ustalarının tecrübelerini, yeni bir şampiyonluk yolunun romanı haline satır satır koymaya başladılar. Dakikaların hizmetinde, "gerektiği anda, gerekleri yerine getirmek" vardı. Mehmet Topuz, tüm unvanlarını masanın üstünden süpürmüş, "en kısa yoldan rakip kaleye" şeklindeki oyun görüşünü "Alanı doldur, kademeyi kur, her arkadaşının ilk pas tercihi ol" frekanslarına çevirdi. Beklenen sorumluluğu almadı ama görev adamı olabileceğini gösterip, taktik disiplinin yüküne hazır omuzlara sahip olduğunu da gösterdi. Böylesi bir görüntü aslında maçın en önemli mesajıydı. Beklenmeyen ve umulmayan bir gelişmedir.

KARTLAR ÇOK TARTIŞILIR
Fenerbahçe'nin gördüğü sarı kartlar çok tartışılacaktır. Yarısı hakeme itirazdan, yarısı hamlelerin sertliğinden. Gariptir ama uzun zamandır Fenerbahçe takımında görmediğimiz agresifliğin ve kazanma arzusunun işareti olarak algılanmalı bu kareler. Korkmadan oynayarak, rakibi korku vermek. Yanlışı sindirmeyerek, hakeme meydan okumak. Oyunda gerilim olan her alanda, çoğalmak ve kimsenin, kimseye yem edilmeyeceğini göstermek.
Maçın teknik olarak birçok 'arızası' tespit edilebilir. Ama geleceği belirleyecek, bu kararlılıktır. Belki de 'savaşan' takımın 'provasıydı' seyrettiklerimiz. Cesur yüreklilerin dönüşü mü demeliyiz yoksa? Fenerbahçe takım olarak kavgaya hazır.
Turkcell Süper Lig'e 'hayırlı' olsun...