Bana biraz müsaade…

Kendimi dinlemek, biraz da şehirden uzaklaşmak mı gerek?
Galiba biraz sessizliğe bürünmeli.
Bayram tatilinin ardından siz iş başı yaparken ben de 'güney'in yolunu tutayım istedim.
Ve hiç bitmeyen, gitmeyen, yitmeyen konular.
Omuzlarıma çökmüş ağırlık var.
Hani tam kendimi çok iyi hissettiğim anda yaşanmış bir çöküş var.
Hem kendimin hem de bana ait olmayan yaşamların sorunlarıyla boğuşmaktan kısa bir kaçış. Aslında şartlı tahliye gibi bir şey…
Hayat bir oyun ise senaryosu böyle olsun istemiyorum.
Bana uygun bir senaryoda var olmak istiyorum.
Senaryosunu ben yazayım istiyorum.
Beni yormayan, hırpalamayan ve her şeyden önemlisi içinde huzur olan bir senaryo...
Rahat uykulara dalmak, huzur içinde uyumak, sürekli başkalaşmış sorunlarla boğuşarak yorulmak istemiyorum.
Ait olduklarımla mutlu olmak…
Hayatı bulmacaya çeviren sorunlardan uzaklaşmak iyi gelecek.
Saçma sapan konularla boğuşarak birbirimize ağırlık etmek yerine sevmeyi denesek.
Zaten hayatın kendi ağırlığı yetiyor.
Hafifletmek lazım hayatı biraz…
Öyle değil mi?
Sağlık ve mutluluk dolu bir hafta olsun…