Evlat acısı insanı yakar

Sıkça kullanırız bu sözü.
"Evlat acısı gibi içime oturdu"
Ben değil acısına, Sözüne bile dayanamam Yaşayanlara Allah sabır versin.
Allah kimseye de böyle bir acı yaşatmasın.
Oğlunu Kırım savaşında kaybeden Nokta Ananın ağıtı hala yürekleri dağlar. .

Yaz gelende yaylalarun yeşili
Kış gelende misirlarun seçili
Bizum köyün kız gelini puşili
Bundan sonra puşi takmam
Ahmedum Oy anam oy ben ne edeyim
Bu derd ile nerelere gideyim.

***

Nokta Ananın oğlu Ahmet, Kırım Savaşı'nda şehit düşer.
Bu acı haber üzerine Nokta Ana memleketi Çamlıhemşin'den kalkıp Kırım'a gider.
Oğlunun cenazesini alır Çamlıhemşin'e getirir.
Onu defnederken de yukarıdaki ağıt dökülür ağzından.
Durmadan kanayan bir yarası vardır artık.
Yıllar geçse bile göğüse oturan ve bir türlü kalkmayan taş gibi olan evlat acısıdır bu…
Teröristleri sokağa salanlar nice ananın yüreğini şimdi böyle yaktı işte.
13 Eylül sabahı acı acı çalan telefonumun sesine uyandım.
Karşımdaki ağlıyordu.
Korktum.
Heyecanla konuşmasını bekledim.
Oğuz Öztürk'tü arayan. Şile sahillerinde kaybolan oğlunu arıyordu.
Ağlayan sesi rüzgarın uğultusuna karışmıştı.
"Dünden beri oğlum yok" dedi.
O sözler bıçak gibi yüreğime saplandı.
Kimse yardım etmemişti.
"Her yere ulaşabilirsin diye seni rahatsız ettim" dedi.
'Ne rahatsızlığı Oğuz' dedim.
Ağlayarak devam etti:
"Oğlum dün arkadaşlarıyla birlikte denize girdi.
İkisi yaralı olarak bulundu.
Ama oğlum hala yok abi."

***

Umay, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni yeni bitirmişti.
Üç arkadaş serinlemek için çok can alan Şile'de denize girdi.
Dalgalarla boğuşan iki arkadaşı kurtuldu.
Ama o girdiği denizde can verdi.
Çukurova Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Öğretim Görevlisi baba Oğuz Öztürk ile öğretmen olan anne Fatma Öztürk, kara haberi alır almaz Adana'dan İstanbul'a uçtu.
Sabaha kadar ellerinde fener deniz kenarında yavrularını aradı.
Üçüncü arayışımdı galiba, Oğuz, "Abi oğlumun cesedini ellerimle kayalar arasında buldum" dedi.
Ağlıyordu.
Kötü olmuştum.
Duydum, annesi hala ağlıyor.