Böyle mi olacaktı?

Futbolun asla futbol olmadığını dün gece bir kere daha gördük. Kötü oynadık, mucize maçlar kazandık. Ama dün gece çok iyi oynadık ve mucizevi şekilde kaybettik. Çek Cumhuriyeti, Hırvatistan nasıl kahrolduysa şimdi aynı şekilde bizler de kahroluyoruz. 70 milyon kan ağlıyor.
Tüm zamanların en kötü Almanya'sını elimizden kaçırdık ya, ben ona yanarım. <ı>'Panzer' dediler, <ı>'Ballack' dediler ama sahada futbolun <ı>'f' sini oynayamayan bitik bir Almanya vardı. Biz ise maçın mutlak hakimi, ayağa pası çok iyi yapan, topları direkten dönen, kanatları istediği gibi kullanan bir takımdık. Adamların sadece tek pozisyonu var ama ne yazık ki üç gol attılar. Yediğimiz ilk gole bakın. Schweinsteiger üç defans oyuncusu arasından ön direğe koşup ayak dışıyla golü yapıyor. İkinci gol herhalde Rüştü'nün ömrü boyunca unutamayacağı en acı gol. Pozisyon, gol pozisyonu falan değil. Ama Rüştü'nün hatalı çıkışı Klose'ye golü attırıyor. Üçüncü gol ise o ana kadar fena oynamayan defans bloğumuzun bir anlık zaafı. Yani her şeyin bittiği an.
FUTBOL TUHAF BİR SPOR
Oysa ki maça tüm dünyaya parmak ısırttıracak şekilde fevkalade iyi başladık. Almanları mahkum ettik, golü de bulduk. Aslında ikinci golü de bulabilirdik. Bu arada yukarıda bahsettiğimiz Schweinsteiger'in golü geldi. Ama bozulmadık.
İkinci yarıda rakibi dar alana mahkum eden, ayağa oynayan taraf bizdik. Yine yukarıda bahsettik ki, Rüştü'nün büyük hatasıyla Almanlar'ın ikinci golü geldi. Ama herkes rahattı. Çünkü biliyorduk ki Semih yine bir şeyler yapabilirdi. Yaptı da. Dünyanın en önemli kalecilerinden biri olan Lehmann'a çok ama çok zor bir gol attı. Ne olduysa bundan sonra oldu. Herkes, <ı>"Maç <ı>berabere <ı>biter. <ı>Biz <ı>bu <ı>Almanya'yı <ı>uzatmada <ı>mutlaka <ı>geçeriz" derken, son saniyede rüyayı bitiren Alman golü geldi. Ne yapalım, hep +92'de kazandık. Ama dün gece aynı şekilde kaybettik. İşte futbol böyle tuhaf bir spor.