Ergenlikte gelişen değerler
Ergenlik döneminin en önemli özelliklerinden biri idealizmdir. Bu nedenle ergenler, her şeyi sorgular, kendilerini adayabilecekleri sosyal ya da politik nedenler bulmaya çalışır, dünyaya zarar verici durumlara çözüm arar. Bu tür idealizmleri olan ergenlerle, olmayanların erişkin dönem için kendilerine seçtikleri yaşam biçimleri farklılık gösterir. Bu dönemde ergenin sorguladığı şeylerden birinin aile düzeni olması, ebeveynler için rahatsızlık verici olabilir.
ERGEN VE POLİTİKAYA BAKIŞ
Politika ve dine bakış ergenlikte değişim gösterir. Politik düşünceleri ergenlikle birlikte daha soyut, otoriteye karşı ve çatışmaya yönelik olur. Zihinsel gelişimleri ile orantılı olarak, politik olayları değerlendirme ve yargılamaları da gelişir. Ergenliğin bitiş yaşı değişiklikler göstermekle birlikte 20'li yaşların başları olarak kabul edilir. Sonra genç erişkinlik başlar. Ancak bu gelişimsel tanımlama uygulama ile her zaman örtüşmez. Hemen hemen her ülke de ergenler 18 yaşını doldurdukları zaman yasal olarak erişkin kabul edilirler. Bu nedenle evlenebilirler, ehliyet alabilirler, oy kullanabilirler, bazı ülkelerde milletvekili seçilebilirler, suç işlediklerinde erişkin olarak yargılanırlar, hatta savaşa gidip ölebilirler. Diğer yandan yine bir çok ülke onları korumak için haklı gerekçelerle 21 yaşından önce içki satın almalarını yasaklar. Gelişimsel, yasal ve toplumsal bakış açılarındaki bu farklılıklar aslında bir anlamda, yine her ergenin gelişiminin aynı olmadığı ve her toplumun çocuk yetiştirme sisteminin ergeni gelişim dönemine uygun şekilde büyütmediği gerçeğini gösterir. Normal eğitim süresinin 18 yaşında tamamlanmadığı gerçeği bir yanda, beyin gelişiminin 20'li yaşlara kadar sürdüğü ve en son fren sistemi diyebileceğimiz risk değerlendirmesi yapabilecek bölümlerin gelişimlerinin olduğu gerçeği diğer yanda dururken, yönetimler asker ihtiyacı olduğunda savaşa yollamak, nüfus artışı için evlenmelerini teşvik etmek gibi kendi gerçekleri ile ortaya çıkabilirler.
Seçme yaşının 18 olması tartışmalarında tüm bu gerçekleri yeniden ele almak gerekir. Kaç tane 18 yaşında gence fikirlerini söylemeleri için evimizde ya da toplumda hak tanıdığımızı, bırakın 18'i daha büyük çocuklarımız bile bizden izin almadan bir şeyler yaptıklarında nasıl "büyümediklerini ve çocuk olduklarını" iddia ettiğimizi, onların adına kararlar almaya nasıl hakkımız olduğuna inandığımızı, kaç kere onları susturduğumuzu, kısaca çocuklarımızı bir türlü büyütmediğimiz gerçeğini ele almayı da unutmamalıyız. Unutulmaması gereken bir başka gerçek de, bazı şeylere izin verdik demenin uygulamak demek olmadığıdır. Bunu ölçmeye 18 yaşında yasal olarak erişkin olan çocukların ölme ve cezalandırılma dışında kullanabildikleri hakları listeleyerek ve seçilme yaşının 18 olduğu ülkelerde şimdiye kadar 18 yaşında milletvekili seçilmiş olan kaç kişi olduğunu sayarak başlayabiliriz.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.