
Unutulmak çok acı
Evin önündeki sokak "dik yokuş."
Yoldan geçen araçların "gürültüsü" geliyor.
Bazen çocuk sesleri.
Pencereye yaklaşan kuşların cıvıltısı.
Ve uzaklardan bir müzik... Zeki Müren:
- Ayrılmak ne kadar zor, unutulmak çok acı.
Necla Hanım gözlerini bizden kaçırıyor.
- Yavuz Bey, biliyor musunuz?.. Unutulmak çok acı.
- Ama Nejat Uygur unutulmadı ki.
Halk unutmuyor... Bakkal, manav, sucu, marketçi unutmuyor... Zaten Nejat onların dualarıyla yaşıyor... Ama ya büyükler?.. Ya dost bildikleriniz... Hepsi, hemen unutuveriyor.
Yarın da Nejat Uygur'u yazacağız... Ne dersiniz?
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.