Yemin

Cevdet Akçalı... Meclis'e 1969'da girdi... "Dört Genel Başkan'la" çalıştı... Demirel, Özal, Erbakan, Çiller.
Anayasa Komisyonu Başkanlığı yaptı. Avrupa Konseyi'nde de Başkan vekilliği.
"Adanalı'ydı." Adana şivesiyle konuşurdu.
Cevdet Akçalı stajyer avukatken... Mahkemede "arazi davası" görülüyormuş.
Şahitler gelmişler... "Namus üzerine" yemin etmişler.
Cevdet Bey bir şahidin "yalan söylediğinden" şüphelenmiş... Yanına gitmiş:
- Hemşerim, yalan söylüyon.
- Hayır yalan söylemiyom... Namusum üstüne yemin ettim ya.
- Yalan konuşuyorsan avradın boş düşsün mü?
- Bak avukat bey... Anayı avradı bu işe karıştırma.
Liderler birbirlerine "doğru söylemiyorsun, yalancısın... Hayır, ben doğru konuşuyorum, sensin yalancı... Sen kuyruklu yalan atıyorsun" deyince...
Rahmetli Cevdet Akçalı'yı hatırladık.
Yaşasaydı... Kimin doğru, kimin yalan konuştuğunu anlamak için "ana avrat üstüne" yemine mi davet ederdi acaba?