Kimseye boşuna "Sanat Güneşi" demiyorlar

Zeki Müren... Sanat Güneşi... O da "Bir başka devrin" yıllar geçse de unutulmayan şöhreti.
Çakıl Gazinosu'nda... Zeki Müren'in programının son gecesi.
Zeki Müren "Haber" gönderiyor: - Program bitiminde personel gitmesin...
Şefler, garsonlar, aşçılar, komiler...
Hatta... Tuvaletlerde çalışanlar...
Hepsi salonda hazır bulunsunlar. Program bitiyor... Gazino boşalıyor... Ve...
Sanat Güneşi Zeki Müren "Yeniden" sahneye dönüyor.
Önce... "Gazino personeline" bir şarkı okuyor.
Sonra da... Kısa bir konuşma yapıyor:
Ben sahnede sanatçı arkadaşlarımla, sizler de salonda, mutfakta, her yerde el ele...
Çalıştık... Gazino olağanüstü iş yaptı.
Bu başarı benim değil... Hepimizin.
Hepinize... Saz arkadaşlarıma... Mutfaktakilere... Garsonlara...
Diğer personele sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
Elimdeki zarfta bir haftalık yevmiyem var... Bu paranın herkese eşit olarak dağıtılmasını istiyorum.
Bu sözlerden sonra... Zeki Müren... Gözleri buğulanmış vaziyette...
Ağlamaklı bir sesle... "Allaha ısmarladııık" diyerek...
Sahnenin arkasına kaçıyor. "Saz sanatçıları" zarftaki paradan pay almıyorlar.
Para... Aşçılara, garsonlara, tuvalet temizlikçilerine eşit olarak dağıtılıyor.
Sonra... Zeki Müren gazinodan ayrılırken... "Personel" koşuyor...
Onun otomobilini "Havaya kaldırmak" için.
Ve Sanat Güneşi... Personelin "Ze-ki Mü-ren... Ze-ki Mü-ren" tezahüratı arasında...
Gözden kayboluyor.