Konuşan banklar... “İşte vefa”

Parkta "Konuşan banklar" gördük... Üzerinde Necip Fazıl Kısakürek'in resmi olan banka oturduk.
Necip Fazıl "Konuşmaya başladı."
Ardından... Şairin ünlü Sakarya şiiri... Kendi sesinden:
"İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya,
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya."
İleride bir başka bank...
Üzerinde Ahmet Kaya'nın resmi.
Yine "Kendi sesinden" unutulmaz bir Ahmet Kaya türküsü...
"Beni burada arama anne,
Kapıda adımı sorma,
Saçlarına yıldız düşmüş,
Koparma anne, ağlama."
Sonra... Başka bir banka doğru yürüdük.
"Malatyalı Fahri'nin" bankı... Fahri Kayahan... "Taş Plak" döneminin sanatçısı.
Malatyalı Fahri'nin şarkısı, türküsü çok:
"Anam ben ölürsem sakın ağlama,
Oğlun şehit oldu kara bağlama,
Mezarıma gelip ciğer dağlama,
Türk milleti ahını koymaz onlara."
Bravo Malatya...
Bravo belediye... Ne kadar alkışlasak yeridir.
"Evlatlarını" unutmadığı için.
"Adlarını ve anılarını" yaşattığı için.