İnsanlık ölmemiş

Haber bültenlerinde izlediğim bir genç kız bana böyle düşündürdü...
Kadıköy'deki bir kaza sonrası yaralılardan biri, kaldırımda, acılar içinde ambulansın gelmesini bekliyordu.
O sıralarda yoldan geçen bir genç kız yağmur altında yerde tir tir titreyen o yaralıyı görünce, hiç tereddüt etmeden paltosunu çıkartıp onun üzerine örttü. Ambulans gelene kadar, yarım saat boyunca da başında şemsiyesiyle bekleyip onu yağmurdan korudu. Hatta sağlık ekipleri müdahale ederken bile kız, onlara şemsiye tutmaya devam etti. Ve bu kanatsız melek, muhabirlere ismini vermeyip geldiği gibi sessizce kayboldu.
İşte iyiliğin, insan sevgisinin, yardımlaşmanın en saf ve katıksız olanı...
O ismini vermek istemedi belki ama ben bu köşede onun fotoğrafını yayınlayıp bir 'meçhul insan anıtı' dikmek istedim. İnsanlık adına yitirdiğimiz tüm savaşların anısına...