Açken sen 'sen' değilsin
Ne diyordu dış ses, reklamın sloganını verirken; "Açken sen, sen değilsin..."
Bizim ünlülerin balkaymaklı kahvaltıya bir yumuluşları vardı ki, izleyen herkes aynı cümleyi tekrarladı: "Allah kimseyi açlıkla ıslah etmesin..."
Mükellef kahvaltı sofrasında magazin ve spor dünyasının o 'erişilmez' ünlüleri gitmiş, yerlerine adeta mağara insanları gelmişti. Sakın ayıpladığım, eleştirdiğim filan sanılmasın; aynı durumda ben olsaydım ne yapardım bilmiyorum. Herhalde yiyeceklere yumulmak dururken, çatalımı peçete ile silmeyi filan düşünmezdim. Ama manzara gerçekten de 'ders' niteliğindeydi. Belki de içlerinden bazıları, taze ekmek olmadan sofraya oturmayanlardandı. Zeytin azıcık yumuşasa ya da peynirin üzeri birazcık sararmaya yüz tutsa, çöp tenekesine atarlardı bir ay önce...
Peki ya şimdi?
İçlerinde bal kavanozunun 'dışını' yalayanlar vardı. İsmi lazım değil, iri yarı bir kardeşimiz kendine bir sandviç yaptı ki, içindekileri çöp tenekesine üst üste atmaya bile eliniz gitmez. Altta bal, üstte jambon, onun üstünde peynir ve domates, en üstte reçel...
Kimse peçete filan kullanmadı. Parmaklar afiyetle yalandı. Benim aklıma ise bir kez daha yarışmacıların annebabaları geldi. El bebek gül bebek büyüttükleri, yemeyip yedirdikleri 'bebelerini', o halde görünce kim bilir nasıl içleri yanmıştır. Eminim Survivor yarışmacıları, dönüşte ailece oturacakları kahvaltı sofralarını; en cazip parti davetlerine ya da arkadaş gezmelerine bile değişmeyeceklerdir.
Demek ki neymiş? Nasreddin Hoca'nın eşeğinin, kıymetini anlaması için önce kaybetmesi gerekirmiş! Bu arada gözleri kapalı halde sırta bağlı mendili kapmaca oyunu çok sert geçti. Yarışmacılar mendili kapmaktan çok, bağcıyı dövmek derdinde gibiydi.
Bir daha aynı oyun oynanırsa; elde eldiven, kafada kask öneririm.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.